Sobótki

Świeca, były żołnierz, który utracił całą rodzinę, osiedla się w miasteczku na Dolnym Śląsku. Tworzy sobie namiastkę rodziny adoptując kilkuletnią Jadwigę i chłopca Karola. Po latach przechodzi na emeryturę. Jadwiga jest już dorosłą panną. Karol żywi do niej ciepłe uczucia. Jadwiga nie rozumie przywiązania ojca do miasteczka, a dowiedziawszy się, że jest adoptowanym dzieckiem - chce uciec z domu. Świeca przypłaca to atakiem serca. Młodzi jednak nie opuszczają ojca i dzięki ich pomocy Świeca wraca do zdrowia.
Dramat społeczno-obyczajowy, poruszający sprawy związane z formowaniem się różnych społeczności na Ziemiach Zachodnich. Nieudolnie zrealizowany. Zamknięcie narracji w obrębie jednej grupy społecznej spowodowało zawężenie opowieści do zawodowo-rodzinnych kłopotów starszego pana.