Serenite (TV)

Sérénité znaczy: pogoda, spokój. W1936 roku lato było wyjątkowo piękne, a w dworku toczyło się pozornie spokojne i leniwe życie. Gospodarze wiedli spory przy obficie zastawionych stołach, Agata - dwudziestoletnia panna na wydaniu, siostrzenica pani domu, sierota - grała na fortepianie pod okiem nauczycielki, panny Stawro, a dwaj szesnastoletni chłopcy: Stasio i Witek, z zazdrością obserwowali Karola, który przyjeżdżał w konkury do pięknej i prowokującej Agaty. Te pozory skrywały jednak intensywne życie erotyczne- wspomnienia starszych (matka Agaty została zabita przez męża w wyniku niejasnej tragedii miłosnej, ciotka Amacia kochała się w jej ojcu) oraz intensywne doznania młodych. Panna Stawro jest nie tylko nauczycielką dziewczyny. Witek - kochając namiętnie Agatę - doznaje pierwszych erotycznych wtajemniczeń w ramionach służącej Marysi, a Stasio, dręczony pożądaniem Agaty, gdy zapada decyzja o jej małżeństwie z Karolem, w rozpaczy i gorączce, chory - oddaje się miłości w ramionach Witka. Po latach Witek, który nigdy nie przestał kochać Agaty, przyjeżdża do Stanisława, zamożnego profesora, żyjącego samotnie z niezmiernie oddanym służącym. Wspominają młodość i Agatę.
Nad ranem Witek umiera.
Poetycki, sensuałistyczny film o wielkiej, niespełnionej miłości.