Madame DuBarry

Jeanne, paryska modystka, odtrąca swego adoratora Armanda, by nawiązać romans z hrabią DuBarrym, rozpoczynając żywot kurtyzany. Wzbudza zainteresowanie króla Ludwika XV, ale by zostać jego kochanką, musi mieć tytuł szlachecki. Uzyskuje go poprzez małżeństwo z bratem swego dotychczasowego kochanka. Jako Madame DuBarry I oficjalna metresa króla staje się jedną z najpotężniejszych kobiet we Francji, szczerze znienawidzoną przez paryski lud. Jednym z największych jej wrogów jest zlekceważony Armand, który poprzysiągł jej zemstę. Kiedy wybucha rewolucja 1789 roku, urażony mężczyzna zyskuje szansę odpłacenia za doznane krzywdy.

„Madame DuBarry” - historia oficjalnej metresy Ludwika XV, ściętej na gilotynie w wyniku rewolucyjnego terroru – to trzeci film Ernsta Lubitscha z udziałem Poli Negri i jedna z jego najbardziej znanych realizacji. W dalekiej od prawdy historycznej (król zostaje ścięty niemal natychmiast po zdobyciu Bastylii), za to imponującej budżetem i epickim rozmachem panoramie Francji czasu Wielkiej Rewolucji szukano odniesień do dokonującej się w Rosji rewolucji bolszewickiej, co zadecydowało o międzynarodowym powodzeniu filmu. Tym samym „Madame DuBarry” doprowadziła do przełamania kulturalnej izolacji Niemiec po I wojnie światowej. Nie bez znaczenia było tu aktorstwo - Poli Negri w roli tytułowej (która w rezultacie zaprowadziła ją do Hollywood) i partnerującego jej jako Ludwika XV Emila Janningsa – oraz elegancja reżyserii Lubitscha, którego dokonania na planie „Madame DuBarry” porównywano z osiągnieciami Griffitha.