Schodami w górę, schodami w dół...

Sierpień roku 1939. Do Zakopanego, polskiej stolicy artystów, przyjeżdża Karol, byty student Akademii Sztuk Pięknych, z nadzieją, że zostanie uczniem Malarza. Bez środków do życia zamieszkuje w pensjonacie „Krywań ” i za utrzymanie maluje portret Lusi, córki restauratora Drukowskiego. W pensjonacie poznaje zakopiańską bohemę i zostaje zaangażowany do trupy aktorskiej przygotowującej sztukę Mistrza Metafizyka dwugłowego cielęcia. W restauracji Drukowskiego toczy się nocne życie. Karol poznaje tajemnice pensjonariuszy, potajemne romanse, nałogi, skłonności.
Bacznym obserwatorem tej menażerii jest komisarz policji Szmurto. Karola odwiedza jego narzeczona Maryjka. Po scenie zazdrości udaje mu się od niej uwolnić. Premiera Metafizyki dwugłowego cielęcia staje się wydarzeniem artystycznym i sukcesem aktorskim Karola. Wszyscy bawią się na weselu góralskim, podczas którego jedna z pensjonariuszek popełnia samobójstwo. Karol odwiedza Malarza szykującego się do wyjazdu. Wybucha wojna.
Niebawem w Zakopanem pojawiają się Niemcy. Są pierwsze ofiary hitlerowskiego terroru. Samotny Karol po raz pierwszy myśli o malowaniu.
Dramat przedstawiający dekadenckie nastroje cyganerii artystycznej lat trzydziestych, z aluzjami do autentycznych postaci, z Witkacym w osobie Mistrza. Ironia i czarny humor miesza się z nostalgią za światem artystów, dziwaków, alkoholików, narkomanów i górali.