Ryś

Młody partyzant „Ryś”, chcąc uzyskać rozgrzeszenie, wyznaje podczas spowiedzi, że ma wykonać wyrok śmierci na zdrajcy- stelmachu Alojzie, mieszkającym w miasteczku wyludnionym po eksterminacji Żydów. Nie ma dowodów jego winy. Ksiądz, podejrzewając tragiczną pomyłkę, prosi o chwilowe odwleczenie egzekucji. Odwiedza stelmacha i przekonuje się, że Alojz bezinteresownie ukrywa żydowską rodzinę z dzieckiem, musi więc być niewinny. Aby ocalić duszę chłopca, postanawia sam wykonać wyrok. Partyzant jawi mu się jednak coraz bardziej jako uosobienie szatana, jest elementem jaźni samego księdza, który ma halucynacje na pograniczu szaleństwa i to do „Rysia” ostatecznie strzela, trafiając w posąg Chrystusa. Podczas nieobecności stelmacha Niemcy wywożą ukrywającą się u niego rodzinę. Stelmach wraz z księdzem uciekają do lasu.
Film, choć mocno osadzony w okupacyjnych realiach historycznych, przynosi bardziej uniwersalne przesłanie, refleksję nad sensem ludzkiego działania, odpowiedzialnością człowieka za dokonywane wybory, zadumę nad ułomnością natury ludzkiej.