Ruchome piaski

W Łebie na wydmach ojciec i syn rozbijają namiot. Spędzają wspaniałe „męskie” wakacje - wędkują, pływają łódką, kąpią się. Tę idyllę burzy pojawienie się dziewczyny, studentki, którą przywiózł na wydmy amator łatwych przygód i za stawianie oporu złośliwie zostawił. Mężczyzna wdaje się we flirt z nieznajomą; syn schodzi na plan dalszy. Chłopiec jest zazdrosny o ojca, a dziewczynę bawi sytuacja rywalizacji. Pewnego dnia ich obozowisko zostaje zaatakowane przez dwóch chuliganów. Syn boi się o ojca, ojciec o dziewczynę. Na szczęście napastnicy odpływają. Nazajutrz chłopiec budzi się sam w namiocie. Wszędzie szuka ojca. W lesie spotyka motocyklistę, który odwozi malca do obozu. Dostrzegają mężczyznę z dziewczyną, baraszkujących na wydmach. Dziecko jest wstrząśnięte. Motocyklista cieszy się - odnalazł wreszcie swoją Ankę. Ojciec czuje się oszukany i ośmieszony w oczach syna.
Istotą kameralnego, pięknie sfotografowanego dramatu rozgrywającego się w dzikim nadmorskim krajobrazie jest milczące napięcie narastające między trójką bohaterów.