Rośliny trujące (TV)

Inteligencka rodzina, składająca się z rodziców i trzech synów, kultywuje tradycje Piłsudskiego (w ich domu bywają przedwojenni generałowie i ministrowie), także powstania warszawskiego (ojciec był jego uczestnikiem). Mimo to z domu, pełnego książek, muzyki i szlachetnych zasad, kolejno uciekają synowie: konformista Juliusz, prawnik, i Adam, dziennikarz - obaj chcą żyć inaczej, z dala od polityki. Adam, który kiedyś pracował w „Po prostu”, angażuje się do „Kuriera”, pisze liczne notatki, mniej lub bardziej zgodne z prawdą - drobne artykuliki o konkretnych faktach. Naczelny wysyła go do podwarszawskiej wsi, która ma być wchłonięta przez miasto, by napisał budujący reportaż o przemianach cywilizacyjnych. Adam znów sporządza notatki - o nieuczciwym sołtysie, o dziewczynie z przyzwoitej rodziny, która zamiast studiować zeszła na złą drogę, o niesprawiedliwym wyroku śmierci. Angażuje się w sprawę skazanego, prowadzi śledztwo na własną rękę, które potwierdza jego wcześniejsze ustalenia, ale Siara zostaje stracony; dziennikarzowi brakowało dowodów. Naczelny wyrzuca go z pracy („pan powinien wiedzieć, w jakim świecie żyje”), traci wynajęte mieszkanie. Zbiera swój mizerny dobytek i wyjeżdża z Warszawy.
Diagnoza reżysera brzmi: w ówczesnej sytuacji politycznej postawa niezależna, apolityczna, nonkonformistyczna - musiała przynieść klęskę.