Prawo ojca

Zostaje zgwałcona przez Jurasa (zięcia właściciela dyskoteki, bogatego i wpływowego człowieka) i jego dwóch kolesiów- Pałkę i Kafara. Podczas szamotaniny z walizki należącej do gwałcicieli wysypują się poporcjowane narkotyki. Bandyci boją się, że Marta wyda ich interesy. Postanawiają zatłuc ją na śmierć i zwłoki zakopać w lesie. Przypadkowi przechodnie zwracają uwagę na przykryte ziemią ciało. Dziewczyna jeszcze żyje. Odzyskawszy przytomność, rozpoznaje oprawców na zdjęciach. Kord żąda natychmiastowego ich aresztowania, ale prokurator Kaniowska nie znalazła świadków zdarzenia, a poza tym podejrzani przedstawiają sfabrykowane alibi i mają świetnego adwokata. Przebywająca w szpitalu Marta dostaje jedynie policyjną ochronę. Dla Jurasa, Pałki i Kafara nie jest to przeszkoda nie do pokonania. Zajeżdżają pod szpital. Policjant znika z korytarza. Kord już wie, że bezpieczeństwo córki leży w jego rękach. Postanawia sam wymierzyć sprawiedliwość przestępcom. Skoro prokuratura ma związane ręce, skoro z policji wyciekają informacje, ktoś musi przełamać barierę niemocy. Kort stwierdza: "Nasz strach jest siłą innych. Karmimy bandytów naszym strachem". Do decydującego, krwawego starcia dochodzi w leśniczówce ojca chrzestnego Marty. Ekstremalna sytuacja sprawia, że mężczyźni zapominają o dawnych swarach.

Debiut reżyserski Marka Kondrata, nawiązujący do formuły klasycznego westernu "W samo południe" i motywu samotnego mściciela, prowokuje do refleksji nad postawami obywateli i przedstawicieli organów sprawiedliwości wobec plagi przestępczości w pokomunistycznej Polsce.