Pożegnanie z diabłem

Ze wsi Piaski do „ Trybuny Ludu" zostaje przysłany anonim; jego tropem rusza dziennikarz Łuczak, który na załączonymi zdjęciu ofiary zabójstwa rozpoznał swego ojca. We wsi trafia na zebranie założycielskie spółdzielni produkcyjnej. Społeczność wiejska jest podzielona. Z jednej strony są młodzi, prący do przemian - z drugiej bogaci chłopi, próbujący te przemiany powstrzymać. Wszyscy mówią o diable, który morduje koło kopca. Jego ofiarą jest ponoć ojciec Łuczaka i chłop Janicki, tworzący spółdzielnię. Śledztwo nie daje efektu. Dopiero gdy w chacie jednego z chłopów Łuczak odnajduje portret swojej matki - zostaje przerwane milczenie wsi. Przeciwnicy postępu zostają ujawnieni; czeka ich proces. We wsi przestaje straszyć - nadchodzi nowa epoka.
Schematyzm widzenia i wyłącznie dwubarwne opisanie rzeczywistości odbierają opowieści wszelką wiarygodność. Widz ma wrażenie, że to strach miejskiej inteligencji przed wsią, a nie zagadka kryminalna, stworzyła ten film.