Powrót wilczycy

Kamil, dekadencki poeta i malarz, używa życia, bawi się z przyjaciółmi, romansuje z zakochaną w nim modelką, mimo iż niedługo poślubi Krystynę. Poeta potajemnie narkotyzuje się. Nad pałacem Ziembalskich, kuzynów Kamila, przechodzi gwałtowna burza, w czasie której zostaje rozbity grób rodzinny. Służący przynosi do pałacu dziwną czaszkę znalezioną w grobie. Na zaproszenie Ziembalskich przyjeżdża Kamil z nowo poślubioną Krystyną. Młodą kobietę atakuje wilkołak. Pani domu, Stefania, lokuje zszokowanego poetę w domku myśliwskim. Kamilowi dotrzymuje towarzystwa Iza, córka Stefanii. Wilkołak zabija konia Izy. Następną ofiarą wilkołaka staje się guwernantka Ewelina. Kamil prosi Stefanię o przybycie nocą do domku, w czasie oczekiwania zażywa narkotyki. Stefania biegnie przez ogród i wpada do stawu. Zamiast matki w domku zjawia się Anna, siostra Izy. W ramionach poety zamienia się w wilkołaka; ugodzona srebrną kulą bestia znów przybiera postać Anki. Pożar od przewróconej lampy zamienia domek w zgliszcza.
Film grozy. Często stosowana w literaturze schyłku XIX wieku konwencja przemiany ludzi w bestie.