Ulica graniczna

Warszawa, rok 1939. Kilkunastoletnia Jadzia, córka doktora Białka, przyjaźni się z dwoma chłopcami. Jednym z nich jest Bronek, syn dorożkarza, a drugim Władek Wojtan, syn dyrektora banku. Wszyscy mieszkają w jednej kamienicy. Wśród lokatorów jest także żydowska rodzina Libermanów i właściciele sklepiku Kuśmierkowie. Nadchodzi wojna, a z nią okupacja niemiecka. Dyrektor Wojtan zostaje uwięziony w obozie jenieckim. Władek sam utrzymuje rodzinę. Pomaga mu Bronek, który zarabia na życie jeżdżąc rikszą, ale coraz bardziej drażnią go antysemickie poglądy przyjaciela. Natomiast Kuśmierkowie podpisują folkslistę. Wojtan ucieka z niewoli. Na krótko przychodzi do domu. Krawiec Liberman daje mu cywilne ubranie. W chwilę później gestapo znajduje u niego oficerski mundur. Pomimo tortur stary Żyd nie wydaje swojego sąsiada, chociaż ten był przed wojną ostentacyjnym antysemitą. Wanda Kuśmierek zostaje narzeczoną hitlerowskiego żołnierza Hansa. Cała jej rodzina marzy o przeniesieniu się do lepszego mieszkania. Przypadkowo brat Wandy, Fredek, jest świadkiem, jak doktor Białek niszczy fotografie. Fredkowi udaje się zabrać jedną z nich. Zdjęcie przedstawia starego Żyda. Hebrajski napis jest niezrozumiały dla Kuśmierków. Dawidek Liberman wyjaśnia jego sens. Żyd na zdjęciu nazywa się Bialer i Wanda domyśla się rodowego nazwiska doktora Białka. Libermanowie zostają przesiedleni do getta. Dawidek każdego dnia przekrada się przez mur, z którym graniczy jego dawna kamienica. Stary Kuśmierek mówi doktorowi Białkowi, że zna tajemnicę jego żydowskiego pochodzenia. Doktor decyduje się na dobrowolne pójście do getta. Jadzię umieszcza na prowincji u ciotki. Żegnając się okłamuje dziewczynkę, że wyjeżdża do Lublina. Przypadkowo Jadzia dowiaduje się. że ojciec jest w Warszawie. Ucieka. Wraca do kamienicy i tam z przerażeniem widzi, że ich mieszkanie zajmują Kuśmierkowie. Dawidek Liberman przeprowadza ją do getta. W kanale Jadzia znajduje niemieckiego owczarka ze zranioną łapą. Pies jest własnością Hansa. Dziewczynka pielęgnuje go, zyskując przyjaźń zwierzęcia. Doktor Białek jest chory i wkrótce po przybyciu córki do getta umiera. W tej sytuacji wuj Dawidka, Natan Liberman decyduje, że Jadzię należy wyprowadzić z getta. Dziewczynka jednak nie może wrócić do ciotki, która została aresztowana. Jadzia ukrywa się w wozowni u Bronka, gdzie nie opuszcza jej owczarek Wicher. Pod upływem ojca Władek odrzuca swoje antysemickie poglądy. Wkrótce dyrektor Wojtan ginie zastrzelony przez Niemców. Hans znajduje ukrywającą się Jadzię. Gdy chce ją zastrzelić jako Żydówkę, pies rzuca się na niego. Dziewczynka ucieka. Fredek Kuśmierek próbuje ją schwytać. Żandarm omyłkowo bierze go za Żyda i zabija. Jadzia znów wraca do getta i pracuje w szwalni. Wybucha powstanie w getcie. Natan jest wśród bojowników'. W czasie pożaru getta Dawidkowi udaje się zadzwonić do Bronka. Mówi mu, że wraz z Jadzią będzie się przekradał kanałami na polską stronę. Bronek daje Wichrowi beret Jadzi i pies bezbłędnie prowadzi go do włazu właściwego kanału. Jadzia zostaje z Bronkiem i Władkiem, ale Dawidek wraca do getta. Chce walczyć do końca.
Film oskarża społeczeństwo polskie o sprzyjanie holokaustowi. Ukazuje większość Polaków' jako antysemitów. Oni są także winni tragedii narodu żydowskiego. Niektórzy otwarcie sprzyjają Niemcom w zbrodniczych poczynaniach wobec Żydów, inni pozostają wobec nich obojętni. Są jednak tacy, którzy z narażeniem życia niosą pomoc mieszkańcom getta.