Ponad śnieg

Dworem w Łuży rządzi despotycznie pani Rudowska, dla której ta kresowa ziemia jest wszystkim. Aby majątek nie przeszedł w obce ręce, swata swoją siostrzenicę Irenę z sąsiadem Olelkowiczem. W Irenie zakochuje się syn Rudowskiej, Wiko. Nie chcąc dopuścić do ślubu dziewczyny, podnosi stawidła. Woda zalewa wieś i drogę, którą ma jechać rywal. Rudowska przeklina syna. Irena i Wiko wyjeżdżają do miasteczka. Przyjaciel Rudowskiego, Światobór porywa dziewczynę za granicę. Wybucha wojna, Wiko idzie do wojska. Chłopi chcą zabić Rudowską. Ratuje ją młynarz Joachim. Z wojny wraca okaleczony Wiko - stracił nogi. Do dworu upadają bolszewicy, by zabić Rudowskiego. Matka, pragnąc go obronić, strzela do napastników. Zostaje rozstrzelana tuż przed nadejściem polskiej odsieczy. We dworze zostaje Wiko i kochająca go Helena.
Dramat społeczno-obyczajowy, eksponujący konflikt pomiędzy wsią a dworem. Źle wyreżyserowany, niedobrze zagrany. Udane są jedynie zdjęcia Alberta Wywerki, interesujący aktorsko jest Stefan Jaracz w roli młynarza.