Placówka

Lata osiemdziesiąte ubiegłego wieku w Królestwie Polskim. Rodzinie Ślimaków powodzi się nieźle; zawdzięczają to pracy na roli i handlowi z budowniczymi odcinka kolei. We wsi pojawiają się koloniści niemieccy, wykupują folwark od dziedzica, chcą również kupić ziemię Ślimaka, ale napotykają opór. Dochodzi do otwartej wojny. Osaczony przez Niemców Ślimak zostaje pozbawiony dodatkowych zarobków. Koloniści nie chcą wydzierżawić mu łąki, więc musi sprzedać krowę. Młodszy syn Stasio, zasłuchawszy się w śpiew Niemców, tonie w rzece. Starszy Jędrek po bójce z Niemcami idzie do aresztu. Żona Jagna ciężko choruje, a pożar niszczy dom. Załamany tymi nieszczęściami Ślimak decyduje się sprzedać ziemię Niemcom. Nocą po pożarze konająca Jagna wymusza na mężu przysięgę, że nigdy nie odda ojcowizny Niemcom. Jagna umiera, a Ślimak pozostaje na zgliszczach z postanowieniem obrony „placówki”. Pogodzony z wiejską gromadą na pogrzebie żony - jest teraz silny siłą wspólnoty.