Piękny był pogrzeb, ludzie płakali (TV)

Władek przyjeżdża do miasteczka, gdzie niegdyś żył, uczył się i pracował, by wyświetlić okoliczności dramatu, w którym uczestniczył. Mieszkał wówczas na stancji u profesora Marcinkowskiego, który traktował go jak własnego syna. A jednak chłopak dostał się do więzienia - ktoś podrzucił mu drogie, importowane narzędzia pomiarowe, które zginęły w fabryce. Krok po kroku rozplątuje intrygę, mimo że wielu uczestników wydarzeń sprzed lat już nie żyje, inni wyjechali, jeszcze inni po prostu się zmienili. Marcinkowski, który był dla niego niemal ojcem, miał nieślubną córkę Lusię, wychowanicę woźnego Krawczyka. Chciał ją wydać za Władka, by mieć dwoje bliskich sobie ludzi pod jednym dachem. Władek nie kochał jednak dziewczyny, a profesor okazał się człowiekiem mściwym i pamiętliwym i to on sprowokował uwięzienie chłopca. Profesor zmarł otoczony szacunkiem, a pamięć o nim i kult jego osoby są jedynym sensem życia wdowy. Władek odjeżdża, rezygnując z procesu rewizyjnego, zostawiając za sobą świat małych podłości i wielkich pozorów.