Pieśń triumfującej miłości (TV)

Do pałacu Fabiusza przybywają niespodziewanie dwaj jeźdźcy: dawny przyjaciel Mucjusz z towarzyszem Malajem. Gospodarz jest zaniepokojony; przed laty Mucjusz gorąco kochał jego żonę. Mucjusz zapewnia, że wędrując po dalekich krajach poznał wiele pięknych kobiet i zapomniał o Waleni. Gospodarz oddaje mu do dyspozycji pawilon w ogrodzie. Podczas przyjęcia gość rozdaje prezenty, a jego towarzysz gra na hinduskim instrumencie „Pieśń miłości"; ludzie, którzy kochają, słuchając jej mogą dokonywać niezwykłych rzeczy. Na dowód Mucjusz wbija w pierś sztylet, po czym wyciągnąwszy - rzuca w stronę gospodarza. Nocą dochodzące z pawilonu dźwięki „Pieśni miłości” budzą Walerię; podczas rozmowy w pawilonie Mucjusz wyznaje Waleni, że nadal ją kocha, ale jest dotknięty trądem. Fabiusz następnym razem nie pozwała żonie wejść do pawilonu, zabija Mucjusza sztyletem, omdlałą Walerię zanosi do pałacu. Nazajutrz służący oznajmia, że Mucjusz zaniemógł. Fabiusz prosi konającego przyjaciela o przebaczenie. Mucjusz umiera. Zrozpaczony Malaj zaczyna grać „Pieśń miłości”. Mucjusz powoli ożywa i wstaje. Przestraszony gospodarz ucieka do pałacu. Dwóch gości dosiada koni i opuszcza posiadłość. Utrzymana w poetyckim klimacie „opowieść grozy”, ekranizacja opowiadania wybitnego klasyka literatury rosyjskiej.