Pavoncello (TV)

W1912 roku przyjechał do Włoch bogaty i schorowany starzec Szczebieniew wraz ze swą młodą i piękną żoną. Zinaida nudzi się w jego towarzystwie, szuka rozrywki i miłostek, czemu mąż się nie sprzeciwia, mając nadzieję, że zostanie obdarowany potomkiem. We wszystkich eskapadach towarzyszy jej Emelianow, zaufany pana. Zinaida w kinoteatrze poznaje skrzypka Ernesto, który - oczarowany jej urodą - myli się i w końcu przestaje grać, za co z miejsca zostaje wyrzucony na bruk. Zinaida proponuje, by udzielał jej lekcji gry na skrzypcach. Na przyjęciu w salonach poselstwa rosyjskiego manifestacyjnie czuli się do skrzypka, po czym zostawia go przy stołach do gry, gdzie Ernesto wygrywa znaczne sumy, nieświadomy, że to figuranci realizują w ten sposób plan Szczebieniewa i Emelianowa. Zinaida, oburzona postępowaniem Szczebieniewa, każe skrzypkowi opuścić salon. Ernesto wychodzi, nie zabierając wygranej, co tak wzrusza Zinaidę, że wyznacza mu schadzkę. Jest to dla obojga pierwsza noc miłości. Kiedy rano skrzypek opuszcza willę, Emelianow wyjaśnia mu, że wszystko było zaaranżowane i na tym jego rola się skończyła. Następnego wieczoru odmieniony i ubrany we frak skrzypek zjawia się w salonie z bukietem kwiatów. Zinaida ofiarowuje je innemu młodzieńcom, który wzbudził jej zainteresowanie. Skrzypkowi, tak jak Szczebieniewowi, pozostaje talia kart.