Panny z Wilka

Czterdziestoletni Wiktor Ruben, załamany po śmierci przyjaciela, odwiedza dom wujostwa i zaprzyjaźniony sąsiedzki dworek. Tam spędził swoje młodzieńcze lata, otoczony dziewczętami, z którymi łączyły go więzi nie tylko przyjaźni. Ruben wspomina ostatnie lato przed wojną. Klimat beztroski, przyjaźni i rodzącej się miłości współgrał z urokami pięknych okolic i gorącego lata. Teraz wiele się zmieniło. Wujostwo zestarzeli się, dziewczęta przeobraziły się w młode kobiety. Jedna z nich, Fela, zmarła, inne wyszły za mąż. Próba nawiązania romansu jest bez przyszłości, a wspólnie snute wspomnienia budzą nie tylko sentymenty, ale i niepokój wśród mieszkanek dworku. Rzekomą idyllę powrotu niweczą powikłane losy, dramaty, życiowe klęski. Ironiczną osłodą dla Wiktora mają być pakowane dla niego na odjezdnym słoiki konfitur. Czar prysł, nie ma powrotu do przeszłości. W Wiktorze dojrzewa postanowienie, by nigdy więcej tu nie wracać.
Film, pełen zadumy nad tokiem ludzkiego żywota, przewrotnie zachęcający, by we właściwym czasie z życia korzystać.
Przepiękne plenery, nad którymi unosi się nostalgiczna mgiełka, zakamarki dworu, gdzie czają się wspomnienia, stanowią dopełnienie akcji utworu.