Portal
SFP
ZAPA
Kino Kultura
Studio Munka
Magazyn Filmowy
Stara Łaźnia
PKMW
1996
Opowieści weekendowe - Urok wszeteczny
, Polska, 55 min
Reżyseria: Krzysztof Zanussi
Scenariusz: Krzysztof Zanussi
Obsada aktorska
pokaż wszystkich (12)
zwiń listę
Ekipa
Opis filmu
Karol, młody człowiek tuż po studiach na wydziale geografii, podjął pracę jako pracownik naukowy. Chuda asystencka pensja nie pozwala mu utrzymać ciężarnej żony. W związku z tym jego małżeństwo przechodzi kryzys. Na tle rozkwitających fortun, będących dziełem młodych zaradnych ludzi, ich ubogie mieszkanko w bloku jest dla Iwony świadectwem niedołęstwa i braku zaangażowania męża. Dlatego skromny, idealistyczny i pełen poczucia winy Karol daje się wepchnąć swej żonie w ręce fotografa reklamowego, a z jego rąk wpada niemal dosłownie w objęcia milionera - homoseksualisty, który daje mu dobrze płatną pracę w charakterze osobistego sekretarza. Nie jest jasne, czego oczekuje w zamian. Karol wchodzi w dwuznaczną grę, w której jego miłość własna i związek z Iwoną są wystawione na ciężką próbę. Demoniczny Hrabia niczym Mefisto walczy o duszę Karola, roztaczając przed nim miraże kariery i bogactwa. Snuje też intrygę, mającą rozbić małżeństwo mężczyzny. Karol w ostatniej chwili przypomina sobie o wartościach, w które wierzył. Wraca do żony i skromnego życia, a Hrabiemu odpłaca okrutnym żartem.
„Cykl filmów telewizyjnych to jest taka szczególna formuła, obejmująca szereg filmów, z których żaden nie kontynuuje wątków poprzedniego, a więc poza osobą autora niewiele je łączy. W „Opowieściach weekendowych” wyznacznikiem pewnej wspólnoty jest to, że wszystkie zdarzenia dzieją się w końcu tygodnia (jest to łącznik dość powierzchowny), wszystkie mówią o czasach współczesnych i dotyczą inteligencji i pewnych wyborów moralnych.” Krzysztof Zanussi
Cykl korzysta z formuły podobnej do Dekalogu Krzysztofa Kieślowskiego. Podejmuje temat przemian moralności w czasach przełomu demokratycznego. To Zanussi dla szerokiej publiczności - mówiący tonem lekkim, dowcipnym, bez zbędnej ekwilibrystyki filozoficznej. Wszystkie filmy są mocno osadzone w realiach, w swoistym pejzażu socjologicznym. Opowieści weekendowe to rodzaj zapisu naszej teraźniejszości - posłużyły do postawienia pytań, które wcześniej wydały się ważne Kieślowskiemu.
„Cykl filmów telewizyjnych to jest taka szczególna formuła, obejmująca szereg filmów, z których żaden nie kontynuuje wątków poprzedniego, a więc poza osobą autora niewiele je łączy. W „Opowieściach weekendowych” wyznacznikiem pewnej wspólnoty jest to, że wszystkie zdarzenia dzieją się w końcu tygodnia (jest to łącznik dość powierzchowny), wszystkie mówią o czasach współczesnych i dotyczą inteligencji i pewnych wyborów moralnych.” Krzysztof Zanussi
Cykl korzysta z formuły podobnej do Dekalogu Krzysztofa Kieślowskiego. Podejmuje temat przemian moralności w czasach przełomu demokratycznego. To Zanussi dla szerokiej publiczności - mówiący tonem lekkim, dowcipnym, bez zbędnej ekwilibrystyki filozoficznej. Wszystkie filmy są mocno osadzone w realiach, w swoistym pejzażu socjologicznym. Opowieści weekendowe to rodzaj zapisu naszej teraźniejszości - posłużyły do postawienia pytań, które wcześniej wydały się ważne Kieślowskiemu.
A.W.
opis redakcji
Dane produkcji
ROK PRODUKCJI:
1996
KRAJ PRODUKCJI:
Polska
JĘZYK PRODUKCJI:
polski
TYTUŁ ORYGINALNY:
Opowieści weekendowe - Urok wszeteczny
TYTUŁ INNY:
Opowieści weekendowe - Cykl TV
Dane techniczne
CZAS:
55 min
OBRAZ:
kolor
Copyright © by Stowarzyszenie Filmowców Polskich 2002 - 2025