Opowieści weekendowe - Linia opóźniająca

Paweł- realizator popularnego talk show - ma problemy ze swoją dziewczyną Agatą. Podejrzewa, że jego producent i przyjaciel ma z nią romans. Nie może się zdobyć na szczerą rozmowę z ukochaną. Podczas jednej z prób do nowego programu Paweł zgadza się, by wziął w nim udział przypadkowo poznany człowiek. Decyzja ryzykowna, gdyż talk show ma być transmitowany na żywo. Rzeczywiście, w czasie emisji gość wywołuje skandal, podważając dorobek i pozycję znanego naukowca. Nagle młody realizator staje przed dylematem, od którego może zależeć jego dalsza kariera. Przerwać emisję, czy pozwolić mężczyźnie mówić dalej, tym bardziej, że niespodziewany gość programu przedstawia całkiem sensowne argumenty. Bohater podejmuje decyzję - nie przerywa wypowiedzi. Przeżycia tego burzliwego wieczoru uzmysławiają mu także, że musi rozwiać podejrzenia w stosunku do swojej dziewczyny. Postanawia jasno zadeklarować swoje zaangażowanie uczuciowe.

„Cykl filmów telewizyjnych to jest taka szczególna formuła, obejmująca szereg filmów, z których żaden nie kontynuuje wątków poprzedniego, a więc poza osobą autora niewiele je łączy. W „Opowieściach weekendowych” wyznacznikiem pewnej wspólnoty jest to, że wszystkie zdarzenia dzieją się w końcu tygodnia (jest to łącznik dość powierzchowny), wszystkie mówią o czasach współczesnych i dotyczą inteligencji i pewnych wyborów moralnych.” Krzysztof Zanussi
Cykl korzysta z formuły podobnej do Dekalogu Krzysztofa Kieślowskiego. Podejmuje temat przemian moralności w czasach przełomu demokratycznego. To Zanussi dla szerokiej publiczności - mówiący tonem lekkim, dowcipnym, bez zbędnej ekwilibrystyki filozoficznej. Wszystkie filmy są mocno osadzone w realiach, w swoistym pejzażu socjologicznym. Opowieści weekendowe to rodzaj zapisu naszej teraźniejszości - posłużyły do postawienia pytań, które wcześniej wydały się ważne Kieślowskiemu.