Obcy musi fruwać

Lato 1992 roku. Reżyser teatralny Maks, zaproszony przez kolegów z teatru eksperymentalnego, którzy od dłuższego czasu przebywają w Niemczech, jedzie pociągiem do Berlina. Na granicy przechodzi drobiazgową rewizję, podejrzany o przemyt. Koledzy chcieliby tworzyć ambitny teatr, lecz nie mają pieniędzy. Budynek, który sobie upatrzyli, idzie do rozbiórki. Zezwolenie na próby jest nie do uzyskania, o pomocy władz miejskich nie ma co marzyć. Aby pozyskać względy wpływowego krytyka artyści wydają bankiet na jego cześć i znów powstają komplikacje, jedyną osobą szczerze oddaną sprawie sztuki jest Regina, tłumaczka, w której zakochuje się Maks. Po pokonaniu wielu trudności następuje wreszcie premiera, na którą przychodzą tylko dwie osoby: stary krytyk i dziecko. Maks wraca do Wrocławia. W pociągu napadają go skini i wyrzucają przez okno. Maks zaczyna fruwać.
Liryczna satyra na ambitne poczynania adeptów Wielkiej Sztuki.