O czym się nie mówi

Warszawa, rok 1905. Urzędnik bankowy Krajewski kocha się ze wzajemnością we Frani, prostej dziewczynie. Z pogardą traktuje kolegów, którzy w kabarecie „ Orfeum ” bawią się z kobietami z półświatka. Krajewski dowiaduje się przypadkowo, że jego ukochana, szantażowana przez dyrektora kabaretu Kombluma, jest również kobietą lekkich obyczajów. Frania bojąc się utracić ukochanego popełnia samobójstwo.
Mimo skromnych środków, jakimi dysponowano, zostały starannie odtworzone realia i nastrój epoki, w której toczy się akcja filmu. Słabo natomiast wypadła próba zachowania społecznych treści pisarstwa Zapolskiej. Główną przeszkodą stała się melodramatyczność wątku fabularnego, znacznie jaskrawszego w filmie niż w powieści. Sentymentalny scenariusz zaciążył również na grze głównych aktorów: Stanisławy Angel-Engelówny i Mieczysława Cybulskiego.
Druga ekranizacja powieści Zapolskiej. Pierwsza z 1924 roku w reżyserii Edwarda Puchalskiego, z Jadwigą Smosarską w roli Frani - kopia zaginęła.