Outsiderzy

Tulsa w stanie Oklahomie, lata 60. W mieście rywalizują dla młodzieżowe gangi, Greasers i Socs. Każdy z nich działa w swojej dzielnicy i stara się nie wchodzić w drogę drugiemu, ale pewnego dnia Ponyboy Curtis i Johnny Cade z Greasersów podrywają w kinie samochodowym dwie dziewczyny, Cherry i Marcię, związanie z Socsami. Chłopcy z Socs uznają to za zniewagę, napadają grupą na Ponyboya i Johnny’ego, w trakcie bójki Johnny zabija jednego z napastników. Chłopcy ukrywają się w opuszczonym kościele pod miastem. Kiedy wychodzą znaleźć coś do jedzenia, w kościele, gdzie bawiła się grupka dzieci, wybucha pożar. Rzucają się do akcji ratunkowej, dzieci zostają wyciągnięte z ognia bez szwanku, ale Johnny doznaje sporych obrażeń i trafia do szpitala. Grozi mu wyrok za morderstwo, inni czekają na wyznaczenie kuratora. Tymczasem Socs pałają żądzą zemsty i nic ich nie obchodzi, że Johnny jest umierający.

Młodzieńcza powieść S.E. Hinton, która należy do kanonu lektur amerykańskiej młodzieży, dla Francisa Forda Coppoli stała się pretekstem do realizacji swego pierwszego z „małych wielkich” filmów. Niskobudżetowa produkcja miała uwolnić Coppolę od traumy porażki po bankructwie studia Zoetrope: cel został osiągnięty. „Outsiderzy” i następujący po nim „Rumble Fish” (także według powieści Hinton) stanowią ceniony przez krytykę dyptyk młodzieżowy, a zarazem nostalgiczny hołd dla kina niezależnego z lat 60., od którego Coppola zaczynał swoją karierę. O powodzeniu filmu zadecydowała także obsada – grupa młodych aktorów, którzy w ciągu następnej dekady zostali czołowymi gwiazdami Hollywood – z Tomem Cruisem, Patrickiem Swayze czy Diane Lane na czele.