Wesołych Świąt pułkowniku Lawrence

Wyspa Jawa, rok 1942, japoński obóz jeniecki. Przebywają w nim angielscy oficerowie. Pośród nich rej wodzi Jack Celliers, najbardziej ekscentryczny Brytyjczyk, który skrywa jakąś tajemnicę z dawnych czasów. Upiory przeszłości nawiedzają także Yonoi, dowódcę obozu, niemogącego sobie darować, że przed ośmiu laty – podczas wojskowego zamachu stanu, który dokonał się w Tokio – nie przebywał w stolicy kraju, a w odległej Mandżurii. Przeszłość obu oficerów – brytyjskiego i japońskiego – dobrze zna pułkownik Lawrence, jedyny Anglik w obozie na Jawie mówiący po japońsku. Zna i ceni kulturę tego kraju, z którym jego ojczyzna jest w stanie wojny, ponadto łączy go bliska przyjaźń z sierżantem Harą. W obozie jenieckim dochodzi do dramatycznych wydarzeń, w wyniku których Calliers zostaje skazany na śmierć przez zakopanie żywcem. Już po wojnie, gdy Lawrence odwiedzi w więzieniu Harę, dowie się, że przyjaciel oczekuje na wykonanie śmiertelnego wyroku. Wcześniej wykonano egzekucję na kapitanie Yonoi.

Kanwą scenariusza pierwszego anglojęzycznego filmu japońskiego reżysera Nagishy Oshimy „Wesołych świąt, pułkowniku Lawrence”, wyprodukowanego przez znanego brytyjskiego producenta Jeremy'ego Thomasa, były wspomnieniowe książki Laurensa van der Posta: „The Seed and the Sower” (1963) i „The Night of the New Moon” (1970). Rozgrywająca się w japońskim obozie jenieckim dla Brytyjczyków – pełna suspensu i dramatycznych spięć – opowieść oparta jest na skomplikowanych relacjach czterech mężczyzn: dwóch Japończyków – kapitana Yonoi, komendanta obozu (wcielił się w niego znakomity kompozytor Ryuichi Sakamoto, autor muzyki do filmu), i obdarzonego specyficznym poczuciem humoru sierżanta Hary (gra go Takeshi Kitano, dobry aktor, jeszcze lepszy reżyser), oraz dwóch Anglików – ekscentrycznego oficera Celliersa (świetna rola rockowego gwiazdora Davida Bowiego) i tytułowego pułkownika Lawrence'a (gra go Tom Conti, aktor, reżyser i prozaik), ze wzgledu na znajomość języka pośrednika między obu stronami.