Noc poślubna

Rok 1809. Hanka i Janek pobierają się, wesele w młynie ojca Hanki zostaje przerwane wejściem wycofujących się wojsk polskich. Na młyńskiej grobli mają być zatrzymani Austriacy; ułani muszą się jednak wycofać. Janek, złapany z bronią w ręku, zostaje aresztowany. W nocy ucieka dzięki pomocy Hanki, zabijając strażnika. Hankę gwałci austriacki oficer. Rano stawia ją przed wyborem: albo sprowadzi z powrotem Janka, albo ojciec będzie rozstrzelany. Janek wraca sam, powiadomiony o ultimatum przez pastuszka. Odmawia przeprowadzenia wroga przez bagna. Zostaje rozstrzelany wraz z teściem w chwili kontrataku wojsk polskich. Hanka klęka przy ich ciałach.
W założeniu miał to być film historyczno-kostiumowy, w realizacji wyszła ckliwa cepeliada. Przesłodzona inscenizacja nie służy opowieści o okropnościach wojny, trudno bowiem uwierzyć w czyjeś cierpienie, jeśli objawia się ono tylko w kwestiach mówionych. Andersson i Sundquist zupełnie nie wykorzystani, tak jak i aktorzy polscy; wszyscy tu raczej zgrywają się, niż grają.