Na straży swej stać będę

23 września 1939 roku. Janek Klimza po klęsce kampanii wrześniowej powraca w mundurze na swój rodzinny Śląsk. Obserwuje podział społeczności, której znaczna część manifestuje swe poparcie dla III Rzeszy. Przyjacielowi Darkowi i jego atrakcyjnej siostrze Majce zdradza chęć założenia konspiracyjnej organizacji antyniemieckiej. Wkrótce zostają zaprzysiężeni jej pierwsi członkowie. Janek odrzuca zaloty Majki, która pełni w organizacji funkcję łączniczki. Dziewczyna czuje się poniżona. Niespodziewanie gestapo dokonuje równoczesnych aresztowań wśród członków organizacji; Janek tylko dzięki poświęceniu matki kolegi wydostaje się z zasadzki. Spośród aresztowanych zostaje zwolniona tylko Majka, co wzbudza podejrzenia. Śledząc ją Klimza stwierdza, że dziewczyna często odwiedza mieszkanie niemieckiego oficera. Postanawia sam wykonać wyrok: w przebraniu listonosza dostaje się do mieszkania, gdzie zastaje Majkę w łóżku z kochankiem. Zabija Niemca, ale nie może strzelić do rozhisteryzowanej dziewczyny.
Pozostali na wolności postanawiają odbudować organizację. Nowym hasłem staje się cytat z Biblii: Na straży swej stać będę.