Małżeństwo z rozsądku

Rodzice Joanny prowadzą stragan na warszawskich „ciuchach”. Mają duże dochody, które ukrywają przed urzędem podatkowym. Chcą, aby córka została malarką lub poślubiła artystę-malarza.
W socjalistycznej rzeczywistości tylko artysta ma prawo do nie kontrolowanych dochodów, a oni pragną mieć w rodzinie kogoś, kto skutecznie osłoni ich nieczyste interesy. Joanna zdaje na ASP, ale jest przekonana, że oblała egzaminy. Hrabia Edzio, zaprzyjaźniony z młodym malarzem Andrzejem, przedstawia mu Joannę. Andrzej jest zachwycony dziewczyną. Tymczasem Edzio zamierza oświadczyć się o rękę Joasi jej rodzicom. Przerażona tym dziewczyna ucieka z domu. Szukając pokoju do wynajęcia, trafia na poddasze Andrzeja i zamieszkuje u niego. Rodzice Joanny odrzucają oświadczyny Edzia i potajemnie popierają nowy związek córki. Inżynier Kwilecki mający wspólne interesy z ojcem Joasi mieszka naprzeciw fabryki włókienniczej. Wykrada stamtąd przędzę, którą jego żona nawija całe dnie na kołowrotek. Nić biegnie między domami. Andrzej maluje obraz, na którym przypadkowo uwidacznia przestępstwo. Ślub Joanny i Andrzeja. Na uczcie weselnej teść wyjawia mu, jakim korzystnym interesem dla rodziny będzie małżeństwo córki. Oburzony Andrzej opuszcza dom weselny. W tym czasie Joanna dowiaduje się, że zdała na ASP. Ona również jest obrażona na rodziców. W ślubnej sukni udaje się wprost na przystanek autobusowy. Agent milicji obecny na weselu dostrzega obraz Andrzeja i namalowaną na nim nić. Natychmiast aresztuje Kwileckiego, który jest jednym z gości. Na przystanku autobusowym państwo młodzi się godzą.
Komedia muzyczna.