Krótki dzień pracy (TV)

Marzec 1968 roku. W radomskiej fabryce odbywa się zebranie partyjne poświęcone wydarzeniom na Uniwersytecie Warszawskim. Na ulicach panuje spokój. Rok 1975; władzę w Radomiu obejmuje nowy I sekretarz komitetu wojewódzkiego PZPR. Rok 1981; przed kamerami telewizyjnymi partyjny sekretarz tłumaczy się z tłumienia strajków radomskich w 1976 roku, które były reakcją na podwyżki cen żywności. 25 czerwca 1976, godzina 6:15, zakład nie podejmuje pracy. Sekretarz zostaje zobowiązany do natychmiastowego stłumienia protestu. Obserwuje ulicę z okna swego gabinetu na pierwszym piętrze. Mobilizuje oddziały MO, kiedy dociera wiadomość, że strajkujący „idą na komitet”. Roztrzęsiony, z tubą w ręku, wychodzi do robotników obiecując interwencję, ale jedyną reakcją tłumu są gwizdy. Warszawa domaga się od sekretarza zdecydowanych działań – do akcji wkracza milicja z pałkami, wyłapuje i aresztuje „prowodyrów”, członków KOR-u. Pod drzwi komitetu tłum pcha czerwony autobus. Rok 1980, działacze Solidarności powielają ulotki, w Stoczni Gdańskiej zostaje podpisane historyczne porozumienie. Rok 1976, komendant MO usuwa z komitetu sekretarza – finał pacyfikacji będzie należał do niego. Rok 1981, sekretarz kończy opowieść przed kamerą.
Połączenie materiałów dokumentalnych z fabularyzowaną relacją z jednego „radomskiego dnia”, w którym zaczęła się tworzyć Solidarność.