Komedianty

Lata osiemdziesiąte ubiegłego wieku. Objazdowy zespół teatralny przygotowuje w Bochni wystawienie „Hamleta”. Dwie osoby z trupy odeszły. Janek, młody adept Melpomeny, ma nadzieję otrzymać główną rolę. Zespołem kieruje podstarzała aktorka. Hipolit, syn zamożnego adwokata, aktor miernego talentu, jest jej kochankiem. W Hipolicie zakochana jest młoda, bardzo utalentowana Dziunia. Trupa odnosi na przemian sukcesy i klęski. Toczą się walki o role, zespół rozpada się. Hipolit, Dziunia z matką, Janek, stary aktor i reżyser Werner jadą do Rzeszowa. Protekcja starosty umożliwia im wystawienie „Hamleta”. Odnoszą sukces dzięki pięknej i wzruszającej grze Dziuni. Hipolita zabiera ojca do domu. Zespół jedzie do Sącza, gdzie już istnieje mały teatrzyk. Po wielu nieporozumieniach dwóch zespołów Dziunia gra Adriannę Lecouvreur, rola ta staje się jej triumfem. Młodziutką aktorkę kusi obietnicą podróży po Europie zakochany w niej bogaty hrabia z Krakowa. Dziunia odrzuca propozycję. Zbojkotowana w Sączu, na skutek intryg, podąża razem z Jankiem do Stanisławowa. Tam pragnie dostać się na dużą scenę.
Za kanwę filmu posłużyła historia trudnych początków kariery aktorskiej Heleny Modrzejewskiej, nie jest to jednak film biograficzny.