Komedia małżeńska

Rola niepracującej zawodowo pani domu zaczyna irytować Marię. Mąż Wiktor i trójka dzieci traktują ją jak służącą. Na domiar złego znajduje w kieszeni męża zdjęcia roznegliżowanych panienek. Porzuca dom i jedzie z Wrocławia do Warszawy. Na Dworcu Centralnym spotyka włóczęgę Remka, który oferuje jej pomoc. Wygrywa konkurs na tłumacza i otrzymuje pracę w biurze handlowym. Wysyła do domu uspokajający telegram. Tymczasem Wiktor zupełnie nie potrafi poradzić sobie z gospodarstwem. Pomaga mu Wanda, najbliższa przyjaciółka Marysi, ale traktuje go z lekceważeniem. Za pierwsze pieniądze Maria udaje się do salonu piękności w „Marriotcie”. Tam niespodziewanie pojawia się elegancko ubrany Remek. Proponuje Marii partię ruletki. W kasynie bohaterka nagle spostrzega Waldka Dolnego, swą młodzieńczą miłość. Piękny Waldi jest dziś bogatym przemysłowcem z Ameryki. Natychmiast próbuje ją uwieść. Niestety, przeszkadza mu tym Remek. Towarzyszy im w czasie obiadu i Maria dochodzi do wniosku, że jest bardziej interesujący od dawnej sympatii. W wieczornym dzienniku zdumiony Wiktor ogląda Marysię otoczoną francuskimi handlowcami. Tymczasem Maria i Remek zamierzają spędzić noc w „Marriotcie”. Bohaterka nie może oprzeć się pokusie i telefonuje do domu. Słyszy głos Wandy i ogarnia ją zazdrość. Nagle postanawia wrócić do męża. Wiktor przyjmuje ją z otwartymi ramionami. Teraz jednak sytuacja Marysi zmienia się radykalnie. Pracuje, a mąż potulnie przyrządza rodzinne śniadania.
Komedia o feministycznej wymowie z elementami baśni o Kopciuszku, zaczerpniętej wprost z romansu Harlequina.