Karate po polsku

Piotr i Michał przyjeżdżają do małego miasteczka na Mazurach. Są plastykami, którzy mają namalować fresk w miejscowym kościele. Zaraz po przyjeździe Piotr ratuje z opresji byłego akowskiego kapitana, atakowanego przez bandę łobuzów. Jej przywódcą jest Roman, bratanek kapitana. Piękna żona Piotra, Dorota od razu wpada w oko Romanowi. Narasta atmosfera erotycznego napięcia. Dochodzi do kłótni między Michałem i Romanem, a Dorota ma pretensje, że jej wysportowany i silny mąż nie stanął w obronie kolegi. Piotr boi się użyć swojej siły i sztuki karate, by nie zabić słabszych przeciwników. Banda Romana czuje się bezkarna i wciąż prowokuje awantury. Roman w knajpie znieważa Dorotę. Do akcji wkracza Piotr i kilkoma ciosami karate rozprawia się z napastnikami. W odwecie chuligani zatapiają nocą w jeziorze jego samochód. Kapitan namawia bratanka, by opuścił miasteczko. Do wyjazdu szykują się także plastycy, lecz Piotr postanawia zostać i przekonuje do tego pomysłu żonę. Chwilę później wkraczają chuligani. Piotr rozprawia się z bandytami. Fresk zostaje ukończony, proboszcz akceptuje wykonaną pracę. Malarze przygotowują się do wyjazdu. Wracają po swoje rzeczy, ale w domku oczekują ich chuligani. Roman z brzytwą na gardle Doroty upokarza Piotra, a następnie wciąga dziewczynę do wnętrza. Reszta bandy znęca się nad jej mężem, gdy nagle pada strzał. To kapitan pragnie zapobiec tragedii i strzela na postrach. Zdezorientowany Roman podchodzi do stryja. Uwolniony z rąk chuliganów Piotr ciosem karate zabija Romana. Kapitan strzela do Piotra.