Dwa miesiące lata...

Kazimierz Brandys nie czuje się jak ktoś, kto wyemigrował, lecz jak ten, co nie wraca. Mówi, że gdyby stan wojenny wprowadzono 3 grudnia, nie wyjechałby. Stało się jednak inaczej. Wrósł w Paryż, ale dwa wakacyjne miesiące zawsze stara się spędzać w Polsce. Podczas takiego pobytu zrealizowano ten film. Portret pisarza powstaje w nim z różnorodnych elementów złożonych w całość jak mozaika. Wspomnienia Brandysa, jego refleksje o życiu, miłości i przemijaniu, komentarze do przeszłości, rozważania o teraźniejszości, przeplatają się z lekturą wyjątków z jego powieści - dziennika "Miesiące", archiwalnymi i dzisiejszymi zdjęciami z Warszawy i Paryża oraz fragmentami filmów "Jak być kochaną" i "Matka Królów" powstałych na podstawie jego prozy.