Trudny rok

W 1994 r. zmarł na białaczkę Zenon Skoczek, miał zaledwie 43 lata. Pięć lat później, w wieku 44 lat, odeszła jego żona Irena. Osierocili ośmioro dzieci, które pozostały w rodzinnym, zrujnowanym domu we wsi Knopin. Siedmiu braci i siostra są bohaterami dokumentu Krzysztofa Wierzbickiego, autor śledzi losy rodzeństwa, dzieląc swój film na cztery pory roku: zimę, wiosnę, lato, jesień. Opowieść rozpoczyna się krótko po śmierci matki, która zmarła w listopadzie 1999 roku. Cała ósemka wraca z cmentarza, na którym zostali pochowani ich rodzice. Nie mają już nikogo bliskiego, teraz muszą sobie radzić sami, wspierać się, pomagać nawzajem. Najstarszy z rodzeństwa, Krzysiek, ma 23 lata, o trzy lata młodszy jest Mirek, bliźniaki Tomek i Beata mają dziewiętnastkę "na karku", a Sylwek niedługo skończy 18 lat. Na nich spoczywa obowiązek opieki nad trzema nieletnimi braćmi - trzynastoletnim Pawłem, dwunastoletnim Adamem i dziewięcioletnim Marcinem, nazywanym w domu Maćkiem - w przeciwnym razie chłopcy mogą trafić do domu dziecka. Do śmierci matki żyli beztrosko, nie martwiąc się, co przyniesie jutro. To ona załatwiała wszystkie sprawy, robiła zakupy, dbała o dom, kierowała całym gospodarstwem, pomagała w rozwiązywaniu problemów. Krzysiek nie mieszkał już z nimi, próbował się usamodzielnić, myślał o założeniu własnej rodziny, związał się z Elką. Musiał jednak zrezygnować z marzeń, odłożyć plany na później, by stawić czoło rodzinnej tragedii. O rodzinie Skoczków zrobiło się głośno po artykule, który ukazał się w "Superexpressie". Ludzie pisali z różnych zakątków świata, współczuli sierotom, na specjalne konto wpływały pieniądze, przysyłano ubrania i różne przedmioty domowego użytku. Przed Beatą zarysowała się nawet szansa wyjazdu do Kanady. Hojny sponsor proponował legalną pracę w masarni, ale wtedy skończyło się tylko na obietnicach. Ekipa filmowa przez cały rok obserwuje Skoczków, śledzi wszystkie zmiany zachodzące w życiu rodzeństwa. Krzysiek jako jedyny z rodziny ma stałą posadę w firmie budowlanej. Praca łączy się z uciążliwymi dojazdami - 5 kilometrów pieszo z Knopina do Dobrego Miasta, stamtąd autobusem do Olsztyna - ale nie narzeka. Mirek i Tomek chwytają się każdej roboty sezonowej, by zarobić parę groszy, czasem wyjeżdżają daleko od domu. Sylwek kończy kurs hydraulika, jednak w biednej, popegeerowskiej wsi niełatwo o jakieś zajęcie. Beata nie pracuje, zajmuje się domem. Paweł i Adam chodzą do gimnazjum, Maciek jest jeszcze w podstawówce. Krzysiek wedle postanowienia Sądu Rejonowego w Olsztynie zostaje prawnym opiekunem nieletnich braci. Nad rodziną Skoczków zbierają się ciemne chmury, dochodzi do pierwszych waśni i konfliktów, wzajemnych oskarżeń, pomówień. Za zgromadzone na koncie pieniądze od licznych ofiarodawców Krzysiek kupuje w tajemnicy dom do remontu, do którego wprowadza się wraz z najmłodszymi braćmi i Elką. Na starym gospodarstwie zostaje reszta rodzeństwa.