Maria Kuncewiczowa. Wspomnienia o ludziach, książkach i zdarzeniach

Nieżyjąca już znana pisarka, eseistka i tłumaczka literatury angielskiej oraz rosyjskiej, autorka m.in. powieści "Cudzoziemka", "Klucze", "Zmowa nieobecnych", "Gaj oliwny", "Tristan 1946", zbiorów opowiadań "Dwa księżyce" oraz "W domu i w Polsce", szkiców "Dyliżans warszawski" czy "Don Kichote i niańki", wspomina swe życie, ludzi, którzy wywarli na nią szczególny wpływ, swe książki i okoliczności ich powstania, źródła inspiracji i tajemnice warsztatu literackiego.
Ten film powstał w Kazimierzu Dolnym - w porośniętych drzewami wąwozach, na cmentarzu, w kinie "Wisła", przede wszystkim zaś w domu Marii Kuncewiczowej, jeszcze za jej życia. Mówi w nim, że już nie wie, w której skórze czuje się lepiej: pisarki czy "oprowadzacza" po domu, w którym oboje ze zmarłym w 1984 roku mężem nagromadzili wiele przedmiotów i obrazów ze wszech miar godnych zademonstrowania. Na przykład unikatowy, bardzo osobliwy piec kaflowy, który dzięki wiedzy amerykańskiego gościa okazał się bardzo cenną ceramiką huculską, obrazy Nikifora, piękna płachta turkiestańska odkupiona przez Jerzego Kuncewicza od Jana Marii Salińskiego, kiedy ten znalazł się w finansowych tarapatach. Jest szafa z książkami autorstwa obojga Kuncewiczów, Jana Józefa Szczepańskiego - ciotecznego brata pisarki oraz Piotra Kuncewicza, który wcześniej nazywał się Mazurek, a jest siostrzeńcem Jerzego. Są rodzinne portrety. I namalowana w czasie wojny w Londynie akwarela pędzla Topolskiego, przedstawiająca syna pisarki, Witolda, w marynarskim mundurze, który włożył jako siedemnastolatek, by walczyć z Niemcami na pokładzie okrętu podwodnego. Pisarka wędrując po domu przedstawia wszystkie te "eksponaty", opowiada ich historię, wspomina swoje życie, szczególne w nim wydarzenia i małżeństwo z Jerzym Kuncewiczem, którego stratę odczuła niezwykle boleśnie, a nie mogąc się z nią pogodzić, zaczęła pisać "Listy do Jerzego". Podczas tych opowieści niespodziewanie odwiedza ją syn, który na stałe osiadł w Stanach Zjednoczonych, gdzie jest biznesmenem, a także przyjaciółka Helena Zaworska, Ewa Wiśniewska - odtwórczyni roli Róży w filmowej wersji "Cudzoziemki" - i Zofia Kucówna, która zaprzyjaźniła się z pisarką podczas swoich pobytów w Kazimierzu. Wspomnienia i opowieści Marii Kuncewiczowej dopełnia lektura fragmentów "Listów do Jerzego", "Fantomów", "Przeźroczy" i "Odkrycia Patusanu", a także relacja z premiery filmu "Cudzoziemka", którą specjalnie zorganizowano w kazimierskim kinie "Wisła", a także krótki fragment "Dni powszednich państwa Kowalskich". To słuchowisko radiowe w odcinkach - pierwsze w Polsce i jedno z pierwszych na świecie - które Maria Kuncewiczowa napisała w 1938 roku.