Portret w przestrzeni. Tadeusz Wybult

Portret w przestrzeni - Tadeusz Wybult "Scenograf przy pracy". To jedyne zdjęcie bohatera. Realizatorzy filmu przedstawiają też pejzaże starego Lwowa - rodzinnego miasta Tadeusza Wybulta, obrazy Wrocławia, gdzie studiował na politechnice, puste hale zdjęciowe w Warszawie i Łodzi, w których kręcono zdjęcia w zaprojektowanej przez artystę scenografii, wreszcie - dzielnicę, gdzie Wybult mieszka, i miejsca, które odwiedza: antykwariat na placu Trzech Krzyży, księgarnię, targ staroci "na Wolumenie". Znacznie więcej mówią o twórcy i jego dziele koledzy i współpracownicy - reżyserzy, operatorzy i scenografowie: Andrzej Wajda, Stanisław Różewicz, Jerzy Kawalerowicz, Krzysztof Zanussi, Antoni Krauze, Witold Sobociński, Allan Starski. Kawalerowicz wspomina, gdzie stały klasztor, karczma i czarny, osmalony stos z "Matki Joanny", Różewicz opowiada o sekwencji "pustych mieszkań" widzianych oczami księdza w "Rysiu", Wajda i Sobociński - o dynamice przepływających strumieni obrazów w "Weselu". Wszyscy próbują odpowiedzieć na pytanie, co stanowi o talencie Tadeusza Wybulta? Jeszcze lepiej kunszt bohatera przedstawiają cytowane fragmenty filmów, między innymi dzieła wymienionych wcześniej reżyserów: "Matka Joanna od Aniołów", "Świadectwo urodzenia", "Ryś", "Życie rodzinne", "Struktura kryształu", "Wesele" oraz "Pasażerka" Andrzeja Munka. Analizowane przez znawców kadry ujawniają, w jaki sposób znakomity scenograf tworzy z przedmiotów i pejzażu, perspektywicznej głębi i pierwszego planu, czerni i światła, ze scenerii i ludzi filmowe przestrzenie mające swą osobowość, oblicze i własny los.