Sześć oktaw

Olga Szwajgier to swoisty fenomen. Ta śpiewaczka operowa obdarzona pięknym sopranem postanowiła udoskonalić dar natury: jako jedyna na świecie ćwiczeniami własnego pomysłu i technikami relaksacyjnymi rozszerzyła skalę swego głosu z czterech do sześciu oktaw. Teraz swą wiedzę i doświadczenie przekazuje innym, prowadząc zajęcia ze studentami krakowskiej PWST, a także roczne warsztaty "Laboratorium głosu" dla osób śpiewających zawodowo i aktorów, a także osób, które pragną nimi zostać. Uczy tam emisji głosu, traktowania go jako narzędzia w walce ze stresem, pokonywania tremy, relaksacji i wiedzy o oddechu, zwiększania wydolności płuc itd. Sama jest dowodem na to, że ćwiczenia takie przynoszą znakomite efekty. Chociaż jest wielką indywidualnością, osobą dość ekscentryczną, a przy tym perfekcjonistką, sprawdza się w pracy pedagogicznej, a wykładowcy krakowskiej PWST, znani artyści, którym było i jest dane z nią pracować: Jerzy Stuhr czy Krzysztof Globisz, wypowiadają się o niej w samych superlatywach, podkreślając jej oryginalność i kunszt. Jako artystka uprawia głównie sztukę awangardową, gdyż muzyka klasyczna nie pozwala jej na zaprezentowanie wszystkich jej umiejętności oraz improwizowania, które uwielbia. Dlatego każdy jej koncert jest inny, zaskakujący. Na scenie najczęściej towarzyszy jej własny zespół w składzie: Sławomir Zubrzycki - fortepian, Kazimierz Pyzik - kontrabas, Mariusz Czarnecki - instrumenty perkusyjne. Artystka całe swoje ciało traktuje jak instrument, z którego wydobywa dźwięki. O sobie powiada: "Jestem dźwiękiem, bo każdy nim jest. Tylko że ja jestem tego bardzo świadoma".