Rakowiecka

Zbudowali je carscy zaborcy w 1899 roku, dla kryminalistów. Po II wojnie światowej stało się najcięższym więzieniem politycznym Polski Ludowej, symbolem rządów komunistycznych lat 1945-1989, a także uzależnienia Polski od Związku Sowieckiego. Jego dzieje odzwierciedlały puls historii całego kraju: powolne pogrążanie się w systemie totalitarnym, okresy odwilży, buntu, aż po powiew wolności w 1989 roku. W ciągu minionego półwiecza więzienie na Rakowieckiej - najdłuższej, jak mawiano, ulicy w Warszawie - było tym, czym X Pawilon Cytadeli w okresie zaborów, aleja Szucha w latach okupacji, osławiona Łubianka w Moskwie. W jej murach zginęli gen. Emil Fieldorf "Nil" i rotmistrz Witold Pilecki. To tylko dwa najbardziej wymowne nazwiska. Film przez pryzmat historii więzienia na Rakowieckiej przedstawia walkę i ludzkie cierpienie w okresie stalinowskim, w tzw. latach gomułkowskich, rodzący się ruch opozycji w latach 70., walkę"Solidarności". Pokazuje też, że Polacy nigdy nie pogodzili się z narzuconym systemem i zależnością od Moskwy. Autorzy wykorzystują dokumenty, archiwalne zdjęcia i filmy, zwłaszcza zaś cytaty z zapisków, listów więźniów, a także wspomnieniowych książek o tym, co działo się w murach stalinowskiej katowni w najtrudniejszych latach powojennych. O ludziach tam więzionych, o swoim pobycie za kratami na Rakowieckiej opowiadają m.in. Józef Szaniawski, Leszek Moczulski, Karol Modzelewski, Zofia i Zbigniew Romaszewscy, Czesław Bielecki, Maria Twardowska, Władysław Bartoszewski, Andrzej Wolski, Barbara Otwonowska, Jan Lityński, Janusz Szpotański, Tadeusz Płużański.