Janka

Dwuczęściowa, kinowa wersja 15-odcinkowego serialu. Film (tak jak i serial) powstał we współpracy Telewizji Polskiej i telewizji Westdeutscher Rundfunk z Kolonii, ale został w całości zrealizowany w Polsce. Scenariusz według pomysłu Dietera Saldeckiego i Gerhildy Wagner napisał reżyser Janusz Łęski, twórca innych równie udanych seriali dla młodych widzów, jak "Urwisy z Doliny Młynów", "Klemens i Klementynka", "Kłusownik", "Przygrywka", "Przeprowadzka" czy "Rodzina Leśniewskich". "Janka" - w wersji niemieckiej "Janna" - to typowy przykład kina familijnego, adresowanego już nie do najmłodszej widowni, lecz raczej do nastolatków, a także dorosłych członków rodziny.
Saga rodzinna, o wątkach wyprowadzonych z autentycznej historii, rozgrywa się w latach 20., co dało realizatorom możliwość zaprezentowania efektownych filmowo rekwizytów i ciekawostek "z myszką" - starych samochodów, samolotów, elektrowni wiatrowej, wynalazku kina niemego itp. Chociaż nieporozumienia pomiędzy dorosłymi bohaterami kładą się cieniem na świecie dzieci, to powrót do malowniczego okresu początku wieku pozwala spojrzeć na wszystko z nostalgią i serdecznym uśmiechem. Osią dramaturgiczną akcji jest konflikt między prowadzącym zajazd w Podklasztorzu Oskarem Nowakiem a właścicielem dworu w Stawiskach Jakubem Bromskim, zapalonym konstruktorem i pilotem samolotowym. Ale głównymi bohaterami filmu są dzieci należące do dwóch "band". Janka, wnuczka Nowaka, przewodzi "Orłom". Jej rówieśnik Julek, bratanek Bromskiego, dowodzi "Wilkami". "Orły" i "Wilki", współzawodnicząc ze sobą, przeżywają wiele wspaniałych przygód. Wszyscy są zauroczeni samolotem, który z pomocą wiejskiego kowala buduje stryj Julka, zakochany w owdowiałej matce Janki. Do tego dochodzi charakterystyczna dla nastolatków szorstkość i równie naturalna w tym wieku fascynacja płcią przeciwną, która łatwo może przerodzić się w prawdziwe uczucie.
O młodych wykonawcach, którzy zdołali przekazać to wszystko z autentyczną spontanicznością i świeżością, pisano w samych superlatywach. Najbardziej pochlebne recenzje zebrali: Agnieszka Kruk, wówczas uczennica LO w Katowicach, odtwórczyni roli tytułowej, oraz Tadeusz Horvath, wtedy ośmioklasita z Warszawy, w roli jej przyjaciela Julka. Zresztą większość dziecięcych aktorów sprawdziła się znakomicie, także we wcześniejszych filmach Janusza Łęskiego. [PAT]