Współpracowałem z TW "Ewa Max"

Film dokumentalny o fenomenie niezwykłej determinacji wiernych funkcjonariuszy SB, którą uosabiali: Zofia Nena O'Bretenny, wraz ze swym oficerem prowadzącym, kapitanem SB, przyczyniając się skutecznie do prześladowań pisarza Leona Lecha Beynara o ps. Paweł Jasienica i powstania odium wiszącego nad nim jeszcze długie lata po jego śmierci. To właśnie ów kapitan, Nenie, współpracowniczce SB od 1963 roku, wyznaczał wciąż nowe zadania. "Ewa - Max" z SB sumiennie współpracowała od 1963 roku do 1989, jednocześnie ciesząc się powodzeniem towarzyskim w kręgach opozycyjnych. Dopiero w 1992 roku okazało się, że podejrzenia jeszcze z lat 70. Stefana Kisielewskiego, Marty Miklaszewskiej, Janusza Szpotańskiego i Adama Michnika, że Zofia Beynar O'Bretenny donosiła, okazały się słuszne. Zofia z Darowskich O'Bretenny zmarła 23 kwietnia 1997 roku. Jak dzisiaj współpracownik i przyjaciel Zofii, czyli tw. "Ewy - Max" ocenia swoje dokonania sprzed czterdziestu kilku lat, dowiemy się, krążąc wraz z nim po miejscach, które od temtego czasu niewiele się zmieniły. W filmie kapitan, jak uosobienie "wyrzutu sumienia", krąży po miejscach spotkań z Ewą. Ma wiele okazji, by spacerować tam, gdzie niegdyś dumny spełniał swoją misję. Dostarczał raporty trafiające na biurko towarzysza Wiesława, by spokojnie, z poczuciem spełnienia wobec racji stanu systemu, któremu służył, wracać do mieszkania, w którym nadal przebywa. Kamera będzie podążać za nim... zaglądać w te miejsca i nagrywać rozmowy z ludźmi, którzy jeszcze coś pamiętają z wydarzeń obrosłych legendą. Pokazane zostaną miejsca sygnowane w notesie kapitana: "lk" lokale konspiracyjne, domy, mieszkania, kawiarnie i inne, które wskazał kapitan SB, dziś pełen skruchy. Atrakcją filmu z pewnością jest spotkanie Ewy Beynar Czeczott, córki Jasienicy z Pawłowskim w jej mieszkaniu. Równie ciekawe są inne materiały archiwalne, m.in. przemówienie Władysława Gomułki, fragmenty telewizyjnych reportaży o "bandyckich" wyczynach "Łupaszki" i Jasienicy, raporty SB i artykuły szkalujące pisarza, dokumenty, raporty SB, notatki pisarza, Pawłowskiego i tw. "Ewa - Max". Kapitana, już koło osiemdziesiątki, autor filmu nagrał amatorską kamerą cyfrową w jego mieszkaniu pełnym patriotycznych gadżetów, portretów Józefa Piłsudskiego itp. Jest to wyznanie człowieka, który po latach, choć nie bez sentymentu wspomina okres pracy w SB z poczuciem wstydu i skruchy. Tłumaczy się, że wykonywał sumiennie powierzone mu zadania, ale nikomu nic złego nie zrobił. Podczas nagrania kapitan pokazuje notes z adresami miejsc spotkań, przeważnie w lokalach operacyjnych SB, do których dotarł autor.