Ostatnia wieczerza w Wielopolu

Przedstawiony w 1987 roku w Wielopolu Skarzyńskim, rodzinnej wsi Tadeusza Kantora, jego słynny spektakl "Wielopole, Wielopole", wywołał głębokie poruszenie. Wieś mocno przeżywała przyjazd trupy teatralnej z jej założycielem. Ostatnia scena przedstawienia stylizowana na dzieło Leonarda da Vinci, a polegająca na zbudowaniu i rozwaleniu stołu rodzinnego, wywołała reakcję najżywszą. Po spektaklu miejscowy proboszcz, kolega Kantora, ksiądz prałat Julian Śmietana, wydał przyjęcie dla zespołu i gości. Spotkanie to jednocząc przy jednym stole przybyszy i gospodarzy, ujawniło historię tej miejscowości, od której przedstawienie wzięło tytuł. Obserwatorem zdarzenia był Krzysztof Miklaszewski, znany kronikarz działalności Tadeusza Kantora.