Z głową w chmurach... czyli 70 dni z życia bielika

Ptaki drapieżne nigdy nie były szczególnie liczne, jednak jeszcze sto lat temu można było je dostrzec, szybujące na niebie, znacznie częściej niż obecnie. Główną przyczyną spadku liczebności ich populacji było gwałtowne kurczenie się ich naturalnych rewirów, spowodowane ekspansją człowieka i szybko postępującą urbanizacją. Tragiczne w skutkach okazało się stosowanie w rolnictwie chemicznych środków ochrony roślin, które zdziesiątkowały populację latających drapieżników. Ponadto przez dziesięciolecia popularne były polowania na te ptaki. Mimo deklarowanej przez różne państwa sympatii i szacunku dla nich - orzeł jest godłem narodowym Stanów Zjednoczonych, Polski i Filipin - przez lata zrobiono niewiele, aby je chronić.
Największym z występujących w Polsce ptaków drapieżnych jest bielik (Haliaetus albicilla), ptak z rodziny jastrzębi. Rozpiętość jego skrzydeł przekracza dwa metry, ma krępą budowę ciała i potężny dziób. Bieliki zamieszkują północną i środkową Europę i północną Azję. Można je spotkać (choć, niestety, rzadko) w lesistych okolicach, w pobliżu rzek, jezior i mokradeł. Bieliki chętnie żywią się rybami, wodnymi ptakami, małymi ssakami i padliną. Chwytając ryby, wykonują bardzo zręczne manewry. Najczęściej atakują z zaskoczenia lub z zasadzki. Niekiedy polują w parach - w czasie takich "małżeńskich" łowów jeden ptak wypłasza i wystawia ofiarę, a drugi ją chwyta. W lutym, kiedy przyroda spowita jest jeszcze warstwą śniegu, bieliki zbierają gałązki i wiją z nich gniazdo na wierzchołku wysokiego drzewa lub na szczycie skały. Budowa trwa dosyć długo - dopiero w kwietniu samica składa swoje pierwsze jajo, a w maju - drugie. Ona zajmuje się wysiadywaniem, samiec zastępuje ją rzadko. Kiedy wyklują się młode, samiec poluje i przynosi pożywienie do gniazda. Pisklęta są bardzo żarłoczne, wcześnie też ujawniają swoją drapieżną naturę. Już po kilku tygodniach staczają ze sobą "walki" w gnieździe. Niekiedy te dziecięce bijatyki kończą się tragicznie - jedno z piskląt wypada z gniazda.
Autorom filmu udało się sfilmować rodzinę bielików w ich naturalnym środowisku - w Mazurskim Parku Krajobrazowym. Odwiedzili też Ośrodek Rehabilitacji Ptaków Drapieżnych przy stacji badawczej PZŁ w Czempinku, gdzie leczy się również ranne i osłabione bieliki, które nie przetrwałyby na wolności.