Dokąd, człowieku

Trzeci, po "Kołowatym" i "Wakacjach z Madonną", film Jerzego Kołodziejczyka, kryminał z wyraźnym zacięciem psychologicznym. Osią akcji jest prokuratorskie śledztwo w sprawie tajemniczej śmierci inżyniera Szymańskiego, który wypadł z pociągu. Nie wiadomo, czy było to zabójstwo, wypadek czy też samobójstwo. Przesłuchiwane osoby, związane kiedyś z denatem, odrzucają tę ostatnią ewentualność. Z ich zeznań, opinii i wspomnień wyłania się obraz człowieka szczęśliwego, odnoszącego sukcesy zawodowe. Mimo że rozwiedziony, utrzymywał nadal dobre kontakty z synami, ale prawdopodobnie przeżył ostatnio jakiś zawód miłosny. Czy to było bezpośrednią przyczyną śmierci? A może za pozornymi sukcesami i zadowoleniem z życia kryło się poczucie niespełnienia, braku sensu i chęci do dalszej egzystencji? Na tle losów Szymańskiego reżyser rozwija drugi wątek - prokuratora Kalety prowadzącego ostatnią przed emeryturą sprawę. Również jego portret psychologiczny powstaje stopniowo: każda sekwencja, każda minuta akcji dorzuca informacje do opisu jego sylwetki. Kaleta czuje się zmęczony życiem, a jeszcze bardziej gorzką świadomością powikłań ludzkich losów, które przyszło mu roztrząsać przez lata. W swej wędrówce tropami inżyniera Szymańskiego stary prokurator jak gdyby odkrywa siebie, głębiej i częściej analizuje własne życie. Pewnego dnia jego ciało zostaje znalezione na torach, dokładnie tak jak ciało Szymańskiego. Czy było to samobójstwo czy wypadek przy pracy?