Moje pieczone kurczaki

Magda i Wojtek, małżonkowie z siedmioletnim stażem, wraz z synkiem Antosiem wracają do Polski po pięciu latach spędzonych w Kanadzie. Na pierwszy rzut oka w ich rodzinnej Łodzi nic się nie zmieniło - dworzec jest tak samo brudny i zaniedbany, ulice zatłoczone. Stary maluch mamy Magdy coraz bardziej się sypie, zagracone pod sufit mieszkanie ledwie może pomieścić "dorobek życia" rodziców. W rogu pokoju króluje szemrzący wodospad okolony bujną, plastykową zielenią - na tle tej oazy kiczu, "swojej własnej Niagary", babcia najchętniej filmuje 6-letniego Antosia. Magda wymijająco odpowiada na pytania o Kanadę, bagaż, starą kurtkę jeszcze z Polski. Szybko staje się jasne, że za oceanem młodzi się nie dorobili. Nie mają pieniędzy na kupno własnego mieszkania, nawet "w tańszej wersji", w stanie surowym, toteż zamieszkują kątem u mamy Magdy. Nie mogą liczyć na dawnych znajomych, którzy zajęci są własnymi karierami i urządzaniem się. Nie mają odłożonej gotówki, kwestie "na to nas nie stać" albo "z czego będziemy żyli" wciąż przewijają się w rozmowach małżonków i dzielą ich coraz bardziej. Wojtek szuka pracy, ale w urzędzie zatrudnienia nie ma ofert dla takich jak on - nie udokumentowane trzy lata studiów i matura to żaden atut. Po wielu nieudanych próbach znalezienia jakiegokolwiek zajęcia 33-letni mężczyzna postanawia za resztę oszczędności kupić używany samochód dostawczy z wyposażeniem umożliwiającym uliczną sprzedaż kurczaków z rożna. W najruchliwszym punkcie miasta ustawia swoją budkę i stolik pod parasolem i czeka na pierwszego klienta. Magda również próbuje ułożyć sobie życie na nowo. Przed wyjazdem marzyła o studiowaniu reżyserii, teraz zapisuje się do prywatnej szkoły na kurs reportażu czy filmu dokumentalnego. Wierzy, że kiedyś będą z tego pieniądze, ale na razie chce przede wszystkim nauczyć się wyrażać siebie poprzez film, nawiązać dialog z otoczeniem. W codziennym życiu, we własnym domu ma z tym kłopoty. Nie umie - nie tylko z własnej winy - rozmawiać z najbliższymi, i ma nadzieję, że szkoła pomoże jej przełamać bariery. Matka dość niechętnie pożycza roztargnionej, wiecznie nieobecnej córce kamerę, na którą, jak na wszystko w tym domu, ciężko pracowała. Magda zaczyna rejestrować otaczającą ją rzeczywistość. Z pokorą przyjmuje wszystkie uwagi krytyczne. Ku jej zaskoczeniu, profesor radzi, by na głównego bohatera filmu wybrała sprzedawcę pieczonych kurczaków. Magdę coraz bardziej drażni mężczyzna, z którym przeżyła siedem lat, jego głos, uległość, tysiące planów nie do zrealizowania, nawet ta budka z kurczakami. Gdy matka na krótko wyjeżdża i znów mogą być tylko we dwoje, chwile miłosnych uniesień i autentycznej bliskości szybko przerywa gwałtowna kłótnia o nic, o starą koszulę. Małżeński kryzys pogłębia się. Ona i on, uwikłani w trudną rzeczywistość, walczą o przetrwanie osobno, żyją obok siebie. Praca nad filmem sprawia, że Magda zaczyna patrzeć na zupełnie "niefilmowego" Wojtka innymi oczami. A z czasem ważniejszy od filmu staje się jego bohater.