Ptasie kolonie

Kormorany mają intrygujący zwyczaj. Zjawiają się licznymi grupami tam, gdzie w niższych partiach drzew, rosnących nad brzegami jezior, zagnieździły się już czaple siwe. Podkradają im budulec i w wyższych partiach drzew klecą z niego własne gniazda. Są w tym działaniu tak bezwzględne, że w końcu zmuszają czaple do opuszczenia miejsca, które sobie wcześniej wybrały, i zostają jedynymi gospodarzami założonej w ten sposób kolonii lęgowej. Co jednak zmusza kormorany, by na czas gniazdowania, składania jaj, wysiadywania ich i wychowywania młodych, skupiać się w grupy liczące dziesiątki par? Co skłania do tego także inne ptaki? Autorzy filmu szukają odpowiedzi na to pytanie podglądając kolonie lęgowe, a poszukiwania te zaczynają w miejscach odludnych, by stopniowo - jak ptaki - zbliżać się w bezpośrednie sąsiedztwo ludzkich siedzib. Najpierw zatem podpatrują kormorany, następnie mewy śmieszki i mewy pospolite, rybitwy i rybitwy białoczelne, jaskółki brzegówki, kwiczoły, kawki - zatykające swymi gniazdami przewody kominowe i wentylacyjne budynków - i gawrony, które potrafią osiedlić się w samym centrum miasta. Do jakiego wniosku prowadzą ich te obserwacje? Wszystko wskazuje na to, że gromadzenie się w kolonie zapewnia bezpieczeństwo terenu lęgowego. Z drugiej jednak strony, tak duża liczba ptaków skupionych w jednym miejscu przyciąga drapieżniki. Ornitolodzy nie dają jednoznacznej odpowiedzina to pytanie. Warto zobaczyć ten film, by posłuchać ich hipotez oglądając bardzo piękne zdjęcia i sceny z ptasiego życia, które bez odpowiedniego przygotowania niezwykle trudno dostrzec podczas wypraw za miasto czy wakacyjnych wędrówek.