Ojciec chrzestny

Nowy Jork, 1945 rok. Vito Corleone, jeden z czołowych bossów nowojorskiej mafii, wydaje za mąż swoją córkę Connie. Na weselu zjawia się również Michael Corleaone, najmłodszy syn Vito, który wyraźnie stroni od reszty rodziny. Wkrótce potem Corleone odrzuca propozycję stworzenia narkotykowego kartelu, który obejmie Nowy Jork. W odpowiedzi zawiedzeni konkurenci dokonują zamachu na życie Don Vito, co otwiera nową wojnę mafii. Dołącza do niej Michael, dokonując zamachu na głównego wroga ojca. Po wyjściu ze szpitala Vito wysyła Michaela na Sycylię. Wojna gangów trwa nadal, jej ofiarą jest między innymi Sonny Corleone, najstarszy syn Don Vito. Wkrótce potem Corleone umiera, wskazując na swego następcę Michaela. Stroniący dotąd od przemocy młody mężczyzna nakazuje oczyszczenie rodziny ze zdrajców. Jest to miedzy innymi wyrok na szwagra, którego dziecko nowy przywódca mafijnej rodziny podaje do chrztu.

Pierwsze ogniwo gangsterskiej trylogii, którą uzupełniają „Ojciec chrzestny – część II” (1974), gdzie równolegle rozwijają się wątki budowy przez Vito Corleone podstaw włoskiej mafii w Nowym Jorku na początku XX wieku i działań Michaela Corleone, zmierzających z jednej strony do legalizacji mafijnych interesów, z drugiej zaś do utrzymania jedności rodziny, oraz „Ojciec chrzestny III” (1990), ukazujący na przykładzie mafii współczesny kryzys władzy. Film Francisa Forda Coppoli to bezsprzecznie jedno z największych arcydzieł w dziejach, znajdujące się na liście najwybitniejszych dokonań światowego kina obok „Obywatela Kane” i „Gorączki złota”, nawiązujące do najlepszych tradycji sztuki filmowej. „Ojciec chrzestny” jest emocjonującym widowiskiem, ukrywającym pod walorami rozrywkowymi warstwę społecznej refleksji, dającym świadectwo epoki - zarówno tej, opisywanej na ekranie, jak i czasu, kiedy film powstawał. Jednocześnie jest to świadectwo artystycznej dojrzałości twórcy, posługującego się własnym charakterem pisma, jeszcze niedawno występującego przeciwko obowiązującym w Hollywood mechanizmom, a przecież pozostającego w zgodzie z jej regułami. Film uzyskał dziesięć nominacji do Oscara, trzy z nich – za film roku, scenariusz i kreację Marlona Brando – zamieniły się w statuetki. „Ojciec chrzestny część 2” przyniósł już sześć Oscarów (w tym za film roku, reżyserię i scenariusz) z dwunastu nominacji, zaś „Ojciec chrzestny III” – siedem nominacji do Oscara.