Kto ratuje jedno życie...

Kiedy wybuchła II wojna światowa, wszyscy ludzie pochodzenia żydowskiego zostali skazani na śmierć. Nikt nie miał prawa przeżyć. Ci, którzy chcieli im pomóc, również podlegali restrykcjom nazistów. A kara była tylko jedna: śmierć. Nie tylko dla bezpośredniego "winowajcy", ale także dla jego rodziny, czasem nawet dla sąsiadów.
Cykl filmów dokumentalnych "Sprawiedliwi" opowiada o ludziach, którzy mimo grożącego im niebezpieczeństwa nieśli pomoc Żydom. Jedną z takich osób był Jerzy Koźmiński. On i jego rodzina, przy współpracy z konspiracyjną Radą Pomocy Żydom Żegota, uratowali 27 osób.Niektórych przechowywali w domu, innych - we wcześniej przygotowanych kryjówkach. Pomagali im czasami przez kilka tygodni, czasami przez kilka lat. Trzeba było kryć się przed Niemcami, przed sąsiadami, w tamtym czasie - jak wspomina Koźmiński - było wiele dni, kiedy czuł potworny strach. Ale nie mógł przestać ratować śmiertelnie zagrożonych ludzi, bo "po prostu trzeba było...". Tego przecież uczy przykazanie o miłości bliźniego. Po wojnie rodzina Koźmińskich została odznaczona medalem Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata. W instytucie Yad Vashem w Jerozolimie rośnie ich oliwne drzewko, które ma przypominać wszystkim o ich bohaterstwie.