Klocki z kryminału

Ten pierwszy siedzi w więzieniu za kradzieże, pobicia, rozbój. Drugi - za przysługę koleżeńską: załatwił komuś ładunek wybuchowy, a potem pomógł w zacieraniu śladów przestępstwa. Trzeci natomiast jest mordercą. Wszyscy bohaterowie trzeciego z kolei filmu pokazującego więzienną rzeczywistość, bez względu na to, jaką mieli przeszłość i jaka jest ich wina, karę odczuwają w podobny sposób. Najpierw, kiedy zamknęły się za nimi ciężkie drzwi celi, byli przerażeni. Potem, w poczuciu całkowitej bezradności, nie wiedzieli co ze sobą zrobić. W bezsenne noce zadręczały ich myśli. Przede wszystkim jednak zabijała monotonia ciągle takich samych, absolutnie niczym się od siebie nie różniących dni. To było najgorsze, do tego nie sposób się przystosować. To bywa przyczyną więziennych samobójstw. Ratunek znaleźli w sali zajęć terapeutycznych. Zaczęli robić zabawki dla dzieci. Miały pojechać do przedszkola integracyjnego i do domu pomocy społecznej, w którym upośledzonymi dziećmi opiekują się kobiety odsiadujące wyroki w zakładzie karnym w Lublińcu. Z tą chwilą czas zaczął im płynąć szybciej, a projektowanie coraz to nowych przedmiotów rozwijających umysły i zdolności manualne dzieci zaczęło sprawiać ogromną przyjemność. Praca odmieniła ich wewnętrznie.