Wilcza Jama i okolice

W lipcu 1997 roku runęła na Kłodzko woda tak wielka, że zalała aż po strop restaurację "Wilcza jama", a potem sięgnęła jeszcze wyżej i wyglądało tak, jakby wilk z płaskorzeźby znajdującej się nad wejściem do lokalu napił się wody. To przerażające zdarzenie Marian Półtorak zamienił w budzącą grozę przepowiednię, która rozpoczyna jego spektakl, wystawiony na scenie miejscowego Teatru Ko-Ku. Wielką powódź zamienił w sztukę także Jan Wilczyński. Był zegarmistrzem. Woda zabrała mu warsztat, zegary i stary dom, który kupił krótko przed kataklizmem. By nie zwariować, zaczął malować akwarele z pejzażami Kłodzka. Jego akwarele wiszą w miejscowym muzeum. Kłodzko ocalało z wojennej pożogi, lecz Polacy, którzy w połowie lat 40. przybyli, by się osiedlić w jego murach, bezmyślnie dewastowali je całymi latami. Wszystkich tamtych ran nie udało się zabliźnić do powodzi. Paradoksalnie, żywioł, dokonując ogromnych zniszczeń, dał ludziom - którzy tymczasem wrośli w to miasto i uznali za swoją małą ojczyznę - szansę przywrócenia mu dawnego wyglądu i blasku. Mówią o tym burmistrz Dorota Kawińska-Domurad, dyrektor Muzeum Ziemi Kłodzkiej Krystyna Toczyńska-Rudysz oraz historyk sztuki Maja Dzierżyńska. Autor filmu natomiast, który po wojnie mieszkał w Kłodzku, wraz ze swoim szkolnym kolegą Janem Tyszlerem, obecnie realizatorem telewizyjnym, wciągają w dyskusję uczniów Liceum Ogólnokształcącego im. Bolesława Chrobrego. Chcą dowiedzieć się od nastolatków, czy po ukończeniu szkoły pozostaną w swoim mieście, czy też raczej - jak oni niegdyś - będą próbowali odnieść życiowe sukcesu z dala od niego. Tylko nieliczni deklarują chęć pozostania.