Pierwszy ułan Drugiej Rzeczypospolitej

Dzieje Bolesława Wieniawy - Długoszowskiego. Birbant i alkoholik, który z ułańską fantazją wjeżdżał na koniu do restauracji "Adria". Te pochodzące z satyrycznych tygodników i anegdot opinie o Bolesławie Wieniawie-Długoszowskim, legendarnej postaci okresu międzywojennego, bardzo mocno utrwaliły się wświadomości Polaków, przysłaniając rzeczywisty obraz osoby generała. Tymczasem był on bezsprzecznie wartościowym człowiekiem, bardzo inteligentnym, wszechstronnie wykształconym, mającym wiele zainteresowań i takt dyplomatyczny, zdyscyplinowanym, pracowitym i honorowym. Był pierwszym adiutantem Piłsudskiego, współorganizatoremi uczestnikiem ofensywy na Ukrainie w czasie wojny 1920 roku, ambasadorem RP w Rzymiei przez dwa dni prezydentem RP. W 1940 roku wyjechał z rodziną do Nowego Jorku. Nie mając środkówdo życia, zaszczuty przez przedstawicieli swego obozu i doradców Sikorskiego, skazany na przymusową bezczynność, w 1942 roku popełnił samobójstwo. Film jestpróbą odkłamania jednego z mitów polskiej historii i ukazania prawdziwego obrazu Wieniawy-Długoszowskiego