Portal
SFP
ZAPA
Kino Kultura
Studio Munka
Magazyn Filmowy
Stara Łaźnia
PKMW
1998
Chrześcijańskie dziedzictwo czarnej Afryki. Malowidła z Faras
Dokumentalny, Polska, 15 min
Reżyseria: Jerzy Lubach
Scenariusz: Jerzy Lubach
Ekipa
pokaż wszystkich (11)
zwiń listę
Opis filmu
Pierwsze prace wykopaliskowe w starożytnym mieście Pachoras położonym na północ od drugiej katarakty Nilu, w pobliżu Wadi Halfa, prowadzone były przez brytyjskich archeologów z uniwersytetu oxfordzkiego jeszcze przd wybuchem pierwszej wojny światowej. Pół wieku później do północnego Sudanu przybyli Polacy. Polska Stacja Archeologii Śródziemnomorskiej pod kierownictwem profesora Kazimierza Michałowskiego, działająca pod opieką UNESCO w ramach międzynarodowej akcji ratowania zabytków Nubii, dokonała w Faras - bo pod taką nazwą miasto dziś jest znane - odkryć wyjątkowej wprost wagi. Podczas czteroletniej kampanii wykopaliskowej, prowadzonej w latach 1961-64, uczeni odsłonili ruiny wczesnochrześcijańskiej katedry, wzniesionej w końcu VII wieku, a potem kilkakrotnie odbudowywanej z ruin po zniszczeniach i rozbudowywanej. Najcenniejsze znaleziska znajdowały się na ścianach świątyni - były nimi dobrze zachowane w suchym, pustynnym klimacie malowidła w stylu bizantyjsko-koptyjskim, pochodzące z okresu od VIII aż po XII stulecie. Wykonano je powszechnie stosowaną wówczas techniką "al secco", polegającą na malowaniu na suchym tynku barwnikami zmieszanymi z wodą. Dopiero w piętnastym wieku owa metoda ustąpiła miejsca trudniejszej, ale zapewniającej większą trwałość technice "al fresco". Ogółem na ścianach ketedry znajdowało się ponad sto dwadzieścia malowideł: scen religijnych, takich jak Boże Narodzenie, Golgota czy Trzej Młodziankowie, wizerunków Chrystusa, Madonny, świętych, aniołów, a także portretów królów i biskupów nubijskich. Wczesne zabytki, z ósmego stulecia, są jednobarwne. Reprezentują najstarszy styl dekoracji katedry, zwany fioletowym ze względu na dominację tego koloru. Sto lat później koptyjscy artyści wypełniali farbą wszystkie płaszczyzny obrazów obwiedzione konturem: twarze aniołów i świętych były białe, a postacie królów, biskupów i pasterzy - brązowe. W X wieku twórcy stosowali wszystkie dostępne barwy, z przewagą czerwieni, stale doskonaląc warsztat aż do połowy dwunastego stulecia. Potem nastąpił regres, wyraźny upadek malarskiego rzemiosła. Starożytnego miasta nie ma już dziś na mapach - zniknęło w wodach Jeziora Nassera powstałego po wzniesieniu Tamy Asuańskiej. Uratowane, zdjęte ze ścian malowidła trafiły do muzeów. Połowa została w stolicy Sudanu, Chartumie, zaś reszta koptyjskich arcydzieł zasiliła zbiory Muzeum Narodowego w Warszawie. Widzowie filmu mają okazję obejrzenia całości słynnej kolekcji z Faras.
opis redakcji
Dane produkcji
ROK PRODUKCJI:
1998
KRAJ PRODUKCJI:
Polska
JĘZYK PRODUKCJI:
polski
RODZAJ / GATUNEK:
Dokumentalny
TYTUŁ ORYGINALNY:
Chrześcijańskie dziedzictwo czarnej Afryki. Malowidła z Faras
PRODUKCJA:
Telewizja Polska - II Program, Studio Filmowe Kalejdoskop
Dane techniczne
CZAS:
15 min
OBRAZ:
kolor
Copyright © by Stowarzyszenie Filmowców Polskich 2002 - 2025