PORTAL
start
Aktualności
Filmy polskie
Box office
Baza wiedzy
Książki filmowe
Dokument
Scenarzyści
Po godzinach
Blogi
Konkursy
SFP
start
Wydarzenia
Komunikaty
Pożegnania
Zostań członkiem SFP
Informacje
Dla członków SFP
Kontakt
ZAPA
www.zapa.org.pl
Komunikaty
Informacje
Zapisy do ZAPA
Kontakt
KINO KULTURA
www.kinokultura.pl
Aktualności
Informacje
Repertuar
Kontakt
STUDIO MUNKA
www.studiomunka.pl
Aktualności
Informacje
Zgłoś projekt
Kontakt
AKTORZY POLSCY
www.aktorzypolscy.pl
Aktualności
Informacje
Szukaj
Kontakt
FILMOWCY POLSCY
www.filmowcypolscy.pl
Aktualnosci
Informacje
Szukaj
Kontakt
MAGAZYN FILMOWY
start
O magazynie
Kontakt
STARA ŁAŹNIA
www.restauracjalaznia.pl
Aktualności
Informacje
Rezerwacja
Kontakt
PKMW
start
Aktualności
Filmy
O programie
Kontakt
Portal
SFP
ZAPA
Kino Kultura
Studio Munka
Magazyn Filmowy
Stara Łaźnia
PKMW
MENU
1982

Imperatyw

Fabularny, psychologiczny, RFN, Francja, 96 min
plakat: Imperatyw
Reżyseria: Krzysztof Zanussi
Scenariusz: Krzysztof Zanussi
Opis filmu
Uhonorowany Nagrodą Specjalną Jury na MFF w Wenecji w 1982 r. "Imperatyw" jest pod wieloma względami kontynuacją trylogii "Struktura kryształu", "Iluminacja" i "Constans". Jak w soczewce skupia w sobie najbardziej istotne filozoficzne i metafizyczne pytania o sens istnienia, o obecność Boga w świecie zsekularyzowanej zachodniej kultury. Kwestia, czy istnieje jakaś przyczynowość następstw wydarzeń w naturze i życiu wynikająca z obiektywnego prawa, czy też wszystko, co zdarza się, to oderwane od siebie fakty, które ludzie wiążą w logiczne układy znaczeniowe to główny dylemat filmu. Tytuł "Imperatyw" nawiązuje do imperatywu kategorycznego Kanta, którego duchowym prawnukiem jest bohater filmu Zanussiego. Augustyn, bo takie nosi imię, to - podobnie jak w wielu wcześniejszych filmach tego twórcy - młody intelektualista o idealistycznych poglądach. Jest profesorem matematyki, prowadzi wykłady na jednym z zachodnioniemieckich uniwersytetów. Pochodzi z bogatej rodziny, jest więc wolny od materialnych trosk i - jak z przekąsem zauważa jego narzeczona Ivonne - może sobie pozwolić na luksus dociekania sensu własnej egzystencji. Zresztą dla niej, biologa z wykształcenia, wszystko ma swe wyjaśnienie w naturze, a sens istnienia to przystosowanie do przetrwania. Tymczasem Augustyn, nie mogąc znaleźć wyjścia z labiryntu własnego umysłu, ulega coraz głębszej frustracji i popada w konflikt z otoczeniem, które uważa go za dziwaka. Zresztą nie bez powodu, gdyż mężczyzna zachowuje się jak typowy neurotyk. Ivonne, nie mogąc znieść tego dłużej, porzuca go, co jeszcze pogłębia w nim stan psychicznego i umysłowego napięcia. Augustyn beskutecznie szuka pomocy u znajomego teologa, później u przypadkowo poznanego duchownego prawosławnego, z którym prowadzi długie rozmowy na temat jego religii. By zwrócić na siebie uwagę Boga, włamuje się do małej cerkwi i dokonuje aktu profanacji kradnąc ikonę. Wraca tam kilka godzin później i przyznaje się do winy. Zapada w katatoniczne odrętwienie i zostaje odwieziony do szpitala. Leczony elektrowstrząsami, jest nakłaniany przez lekarzy i bliskich do próby zracjonalizowania swego postępku i tym samym uwolnienia się od poczucia winy. Jednak Augustyn rozwiązuje inaczej ten problem. Sam wymierza sobie karę odrąbując palec, którym dotknął ołtarza. Gdy po pewnym czasie opuszcza szpital, jest nadal w punkcie wyjścia: "Myślę - mówi do ukochanej, która znów jest z nim - jak by Go zapytać nie o to, czy istnieje, bo w to już wierzę, ale czy moje życie jest Mu naprawdę potrzebne?" Film zrealizowano niezwykle prosto i oszczędnie, niemal ascetycznie. Nie ma w nim śladu kompromisowych gestów w stronę odbiorcy przyzwyczajonego do innego modelu kina, pełnego atrakcji fabularnych, scenograficznych, technicznych. Suchy, zimny, czarno-biały (z wyjątkiem ostatniej sceny) "Imperatyw" jest klasycznym przykładem "kina metafizycznego niepokoju". W roli głównej wystąpił angielski aktor Robert Powell, znany polskim widzom m.in. z filmów "Człowiek - zagadka", "Zulus Czaka", "Mahler" oraz zrealizowanego w 1978 r. remake'u klasycznego kryminału Alfreda Hitchcocka "Trzydzieści dziewięć kroków". Partneruje mu Brigitte Fossey jako Ivonne, jedna z czołowych gwiazd francuskiego kina, teatru i telewizji. W wieku 5 lat znakomicie zadebiutowała rolą Paulette w "Zakazanych zabawach" Rene Clementa. Powróciła na ekran 15 lat później filmem "Wielki Mealnes" Jeana-Gabriela Albicocco. Wystąpiła także w "Enigmie", "Honorze wśród złodziei", "Człowieku, który kochał kobiety" oraz w serialu "Pałac pod Oliwkami".
PAT
opis dystrybutora
Dane produkcji
ROK PRODUKCJI:
1982
KRAJ PRODUKCJI:
RFN, Francja
JĘZYK PRODUKCJI:
niemiecki
RODZAJ / GATUNEK:
Fabularny, psychologiczny
TYTUŁ ANGIELSKI:
Imperativ
Dane techniczne
CZAS:
96 min
OBRAZ:
kolor, czarno - biały
Copyright © by Stowarzyszenie Filmowców Polskich 2002 - 2024
Scroll